Ο Ντάνιελ Ντράβοτ και ο Πίτσι Κάρνεχαν ήταν τυχοδιώκτες που ήθελαν να γίνουν βασιλιάδες.

Το κυνήγι του ονείρου τούς οδήγησε μέχρι το Καφιριστάν, βόρεια του Αφγανιστάν. Η πονηριά και η τύχη τούς βοήθησαν να πετύχουν τον στόχο τους.

Ο Ντράβοτ θεωρήθηκε από τους Καφίρ πως είχε υπερφυσικές ιδιότητες όταν ένα βέλος καρφώθηκε στην αγκράφα της ζώνης του και απέφυγε τον θάνατο.

Ομως η δαγκωματιά στα χείλη του από μια πανέμορφη κοπέλα την ημέρα του γάμου τους τού προκάλεσε αιμορραγία που αποκάλυψε τη θνητότητά του. Το τέλος τον βρήκε στο βάθος ενός φαραγγιού όπου τον πέταξαν οι Καφίρ, ενώ ο Κάρνεχαν πέθανε μισότρελος.

Πρόκειται για την ιστορία της νουβέλας του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς», που φέρει πολλές ομοιότητες με τις περιπέτειες του Μισέλ Πλατινί και του Ζεπ Μπλάτερ.

Ο Ντράβοτ του ποδοσφαίρου Μισέλ Πλατινί ήταν κάποτε πολύ φίλος με τον Κάρνεχαν ή αλλιώς Ζεπ Μπλάτερ.

Σε όλη τη ζωή του ο Ελβετός απολάμβανε να βρίσκεται δίπλα σε διασημότητες.

Οταν το 1998 ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί της ιεραρχίας του ποδοσφαίρου, προσέφερε στο αγαπημένο παιδί τού παγκοσμίου ποδοσφαίρου Μισέλ Πλατινί μία θέση δίπλα του.

Αυτός την αποδέχθηκε με καθυστέρηση ενός έτους και μέχρι το 2002 τού προσέφερε τις συμβουλές του σε θέματα ποδοσφαίρου έναντι αμοιβής. Η συμφωνία τους, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, ήταν «συμφωνία τιμής», όπως αυτές που κάνουν οι μαφιόζοι, αλλά όχι και κάθε μεγάλος οργανισμός που διαχειρίζεται εκατομμύρια.

Η αμοιβή καθορίστηκε προφορικά, αλλά ο Πλατινί πληρώθηκε με δέκα χρόνια καθυστέρηση, το 2011, όλως τυχαίως μερικές εβδομάδες πριν από την επανεκλογή του Μπλάτερ για τέταρτη φορά στον προεδρικό θώκο της FIFA που αποτελεί τον διακαή πόθο του διάσημου Γάλλου.

Ο ΚΟΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ. Τα χρόνια της συνεργασίας τους οι δύο άνδρες ανέπτυξαν στενή φιλία, που έγινε ακόμα πιο δυνατή όταν ανακάλυψαν πως διαθέτουν έναν κοινό εχθρό: τον Λέναρντ Γιόχανσον. Ο σουηδός πρόεδρος της UEFA διεκδικούσε την προεδρία της FIFA από τον Μπλάτερ και ο Πλατινί τη θέση του Γιόχανσον στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία.

Ενώνοντας τις δυνάμεις τους κατάφεραν να βγάλουν νοκ άουτ τον Γιόχανσον από την ποδοσφαιρική κονίστρα και ο μεν Μπλάτερ να αυξήσει την ισχύ του στη FIFA, ο δε Πλατινί να γίνει το αφεντικό του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Για τον φιλόδοξο Γάλλο αυτό δεν ήταν αρκετό. Το 2011 με κρύα καρδιά –και όπως αποδεικνύεται και με γεμάτες με δύο εκατομμύρια ελβετικά φράγκα τσέπες –έριξε νερό στο κρασί του και υποστήριξε την επανεκλογή του Μπλάτερ με τη συμφωνία όμως, πως θα ήταν η τελευταία θητεία του Ελβετού πριν παραδώσει τα σκήπτρα στον Πλατινί.

ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ. Λίγο πριν εκπνεύσει η τέταρτη θητεία του, ο Μπλάτερ αθέτησε τον λόγο του και εν μέσω της σκανδαλώδους ανάθεσης των Μουντιάλ 2018 και 2022 σε Ρωσία και Κατάρ διεκδίκησε για πέμπτη φορά την προεδρία της FIFA.

Η παλιά φιλία μετατράπηκε σε έναν χορό θανάτου βγαλμένο από αρχαία τραγωδία.Εν μέσω πιέσεων από τις αμερικανικές και ελβετικές Αρχές που άρχισαν να ξηλώνουν το πουλόβερ της διαφθοράς, ο Μπλάτερ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από πρόεδρος της FIFA λίγες ημέρες μετά την τελευταία επανεκλογή του, αναλαμβάνοντας έναν μεταβατικό ρόλο μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου που ορίστηκαν οι επόμενες εκλογές. Φαβορί για να τις κερδίσει θεωρούνταν ο Πλατινί για τον οποίον κυκλοφορούσε στους διαδρόμους της FIFA ένα κείμενο 1.400 λέξεων με τίτλο «Πλατινί –σκελετός στο ντουλάπι» που περιέγραφε τον Γάλλο ως ακατάλληλο για τη θέση του προέδρου.

ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ. Η αχίλλειος πτέρνα του Πλατινί ήταν ο ρόλος που διαδραμάτισε ώστε το Μουντιάλ του 2022 να καταλήξει στο Κατάρ και όχι στις ΗΠΑ όπως είχαν προαποφασίσει τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής της FIFA, σύμφωνα με τον Μπλάτερ.

Οι αλληλοκατηγορίες ανάμεσα στον Πλατινί και τον Μπλάτερ συνεχίστηκαν με βολές εκατέρωθεν δημιουργώντας ένα νοσηρό κλίμα, μέσα από το οποίο ξεπρόβαλε η παράνομη, σύμφωνα με την Επιτροπή Ηθικής, οικονομική συναλλαγή των δύο ανδρών.

Οι πρώτες ρανίδες αίματος φάνηκαν στα χείλη του Πλατινί μετά την εισήγηση της δικηγόρου από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο Βανέσα Αγιάρντ να τιμωρηθεί με ισόβιο αποκλεισμό από το ποδόσφαιρο.

Η ιστορία «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς» επαναλαμβάνεται ως φάρσα.