Το ζήτημα της σχετικοποίησης της ηθικής έχει βρει εσχάτως έναν από τους καλύτερους χειριστές του στο πρόσωπο ενός Γερμανού δικαστή, του Μπέρχαρντ Σλινκ. Στο μπεστ σέλερ του Διαβάζοντας στη Χάννα (Κριτική 1998) και κυρίως στο Ο γυρισμός (Κριτική 2007), ο Σλινκ ζωντανεύει το παρελθόν της χώρας του διερωτώμενος για τη φύση του Κακού και την άνθησή του υπό φαινομενικά φυσιολογικές περιστάσεις. Η Χάννα είναι- παρά τα όποια ελαφρυντικά- εγκληματίας πολέμου, όμως ο νεαρός ήρωας δεν θα το μάθει παρά χρόνια μετά το τέλος της σχέσης τους, στην αίθουσα του δικαστηρίου. Αντιστοίχως, στον Γυρισμό, ο ήρωας αναζητά τον πρώην ναζί και νυν «αποδομιστή» πατέρα του μέσω μιας διορατικής προσέγγισης του έργου του «Οδύσσεια του Νόμου». Με διαρκείς αναφορές στην αρχετυπική Οδύσσεια όπου η Ιθάκη γίνεται το εφαλτήριο για μια νέα περιπλάνηση, ο Σλινκ θίγει εδώ το μέγα ζήτημα της ιστορικής δικαίωσης του Κακού μέσω του μεταμοντερνισμού στη Φιλοσοφία του Δικαίου: Δεν υπάρχουν κείμενα, παρά μόνο οι αναγνώσεις τους. Δεν υπάρχει Καλό παρά μόνο ως ανθρώπινη κατασκευή. Ο σύγχρονος φασισμός της διανόησης προβάλλει ως εφιάλτης καθώς η πραγματικότητα αποσυντίθεται ή σχετικοποιείται ή απλώς… παύει να υφίσταται. Στο πλαίσιο αυτό οι άνθρωποι φέρονται εγωιστικά, η κοινότητα αποδομείται και τα άτομα, υποβαλλόμενα στο εργαστηριακό τεστ των ακραίων συνθηκών, καταντούν να παράγουν Κακό.