Είναι νωρίς και είναι προφανώς εξόχως δύσκολο να αποκωδικοποιηθούν οι πρώτες ανακοινώσεις της γείτονος Τουρκίας σε σχέση με τη νέα στρατηγική της στα εξωτερικά θέματα και άρα και στις μεταξύ μας ακανθώδεις σχέσεις – όλα αυτά πάντα υπό το πρίσμα των δύσκολων οικονομικών προκλήσεών της.

Η συνέχιση όμως της διακυβέρνησης Ερντογάν φαίνεται πως και επί ημερών του ανθρώπου – κλειδί, του νέου ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, θα αξιοποιεί εκ νέου τη γεωπολιτική δυναμική της Τουρκίας, την αμφίσημη στάση της με το ΝΑΤΟ αλλά και με τη Ρωσία, τον νέο ρόλο της στη Συρία και βέβαια τις σύνθετες τουρκοαμερικανικές σχέσεις.

Εδώ θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα κινηθεί ο Φιντάν, άνθρωπος του βαθέος τουρκικού κράτους και με εμπειρία σε χειρισμούς και διαπραγματεύσεις αλλά και ειδικές αποστολές, στο σύνολο των διπλωματικών βηματισμών της γείτονος σε σχέση με τη Δύση αλλά και με το Ισραήλ. Ας μην ξεχνούμε πως η Τουρκία έχει μια σειρά ανοιχτών μετώπων και πολλά εξ αυτών, όπως τα ελληνοτουρκικά, θα πρέπει να «διαβάζονται» ως μέρος και μιας διαρκούς κρίσης των σχέσεών της με την Ευρώπη αλλά και σε μια νέα στρατηγική που θα ήθελε ο Ερντογάν στη νέα φάση της ηγεμονίας του και που δεν είναι άλλη από μια νέα «τάξη» ισορροπιών.  Με τη σημαντική λεπτομέρεια πως δεν φαίνεται πως θα υποχωρήσει από τις πάγιες αξιώσεις του και διεκδικήσεις, πολλές εξ αυτών αναθεωρητικές για όλη την περιοχή.