50 χρόνια προσφοράς

Μέσα στα σκοτεινά χρόνια της χούντας, με τη σπάθα της λογοκρισίας να πετσοκόβει κάθε πνευματική ή καλλιτεχνική προσπάθεια ή πρωτοβουλία που δεν συμφωνούσε με την αισθητική και ιδεολογική (τρομάρα τους!) άποψη του Λαδά (που ήταν υπεύθυνος για την πνευματική ζωή του τόπου!), αφού είχα δυσμενώς εξοριστεί ως καθηγητής στο Κρανίδι και αφού παραιτήθηκα από το Δημόσιο, εργαζόμουν σε ένα ιδιωτικό σχολείο στην Ηλιούπολη με πολύ άξιους συναδέλφους. Εκεί με «ανακάλυψε» ο Αντώνης Μωραΐτης που είχε ιδρύσει και διηύθυνε το γνωστό ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Με είχε συστήσει ο φίλος, αείμνηστος Κωστής Σκαλιόρας, παλιός μαθητής του σχολείου και τότε κριτικός κινηματογράφου στον «Ταχυδρόμο». Ετσι, τον Σεπτέμβριο του 1970 βρέθηκα ως καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη. Αν μπορούσα, θα ευχόμουν σε κάθε νέο δάσκαλο να ανοίξει η τύχη τις θύρες της και να βρεθεί σε ανάλογο περιβάλλον. Ο Αντώνης Μωραΐτης υπήρξε φιλόλογος, υπήρξε φοιτητής του μεγάλου Ιωάννη Συκουτρή, μέλος του ολιγάριθμου σεμιναρίου του, συμφοιτητής με τον σπουδαίο φιλόλογο και ειδικό στην Επτάνησο Γιώργο Αλισανδράτο, που τον βρήκα συνάδελφο στη Σχολή! Ο Μωραΐτης ήταν καθηγητής στη Σχολή Μπερζάν, που είχε σύζυγο την αδελφή του μεγάλου σκηνοθέτη Δημήτρη Ροντήρη. Οταν έφυγαν και οι δύο από τη ζωή άτεκνοι, ο Μωραΐτης αγόρασε την άδεια λειτουργίας και εγκαινίασε μια εκπαιδευτική πορεία που λάμπρυνε την εκπαίδευση. Ας σκεφτεί κάποιος πως από τη Σχολή του έφυγε ως φιλόλογος, για να αναδειχθεί στο Παρίσι σε μεγάλο πνευματικό κεφάλαιο για τον τόπο μας, ο μέγας ιστορικός Νίκος Σβορώνος!