Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες με υψηλό ποσοστό θανάτων από την πανδημία όπως η Ισπανία και η Βρετανία έχουν επίσης και τις βαθύτερες οικονομικές υφέσεις. Αλλά αν και η θνησιμότητα της Ινδίας είναι πιο χαμηλή, η χώρα έχει μεγάλη ύφεση το δεύτερο τρίμηνο. Πώς μπορούμε να καταλάβουμε τέτοιες ανωμαλίες; Για να κατανοήσουμε τέτοια θέματα, πρέπει να αναγνωρίσουμε την αλληλεπίδραση μεταξύ της ιατρικής και της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Για παράδειγμα, ο ισχυρισμός ότι οι κλειστοί χώροι είναι πιο επικίνδυνοι μπορεί να είναι αληθινός - όχι εξαιτίας όσων γνωρίζουμε για την πανδημία, αλλά λόγω της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ας υποθέσουμε ότι η πιθανότητα μετάδοσης του ιού από μολυσμένο άτομο σε κοντινή απόσταση είναι 50% τόσο σε εστιατόριο όσο και σε πάρκο και μια αξιόπιστη αρχή ανακοινώνει ότι ο κίνδυνος να κολλήσει κανείς COVID-19 είναι μεγαλύτερος σε εστιατόριο παρά σε ένα πάρκο. Εάν το πιστέψουν οι άνθρωποι, μπορεί να γίνει αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Θα πηγαίνουν λιγότερο σε εστιατόρια και περισσότερο σε πάρκα, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι πιθανότητας να κολλήσει κανείς εκεί.
Η αναγνώριση αυτού του είδους των συνδέσεων δημιουργεί περιθώρια για παρεμβάσεις πολιτικής που μπορούν να αντιμετωπίζουν τον ιό χωρίς να καταστρέφουν την οικονομία. Το λάθος της Ινδίας ήταν να επιβάλει καθολικές απαγορεύσεις αναγκάζοντας δεκάδες εκατομμύρια μετανάστες εργαζομένους να εξαπλωθούν σε ολόκληρη τη χώρα, συχνά με τα πόδια, αφού οι δουλειές και οι μισθοί τους σε αστικά κέντρα εξαφανίστηκαν από τη μια μέρα στην άλλη. Μόλις επισημάνουμε τους δεσμούς μεταξύ ιατρικής και οικονομίας, νέες ιδέες πολιτικής αρχίζουν να εμφανίζονται.
Καθώς οι αυξημένες δοκιμές μάς δίνουν μια καλύτερη αίσθηση για το ποιος είχε COVID-19 και πλέον έχει αντισώματα, μπορούμε να προσφέρουμε σε αυτούς τους ανθρώπους υψηλό μισθό για να κάνουν επικίνδυνες δουλειές - όπως σε νοσοκομεία και σε επιχειρηματικούς τομείς που περιλαμβάνουν προσωπική αλληλεπίδραση. Χρησιμοποιώντας τα άτομα αυτά ως συνδέσμους μεταξύ ευάλωτων ατόμων, μπορούμε να διατηρήσουμε ανέπαφες τις αλυσίδες εφοδιασμού, ενώ διακόπτουμε τις αλυσίδες μετάδοσης ιών. Υπό κανονικές συνθήκες, η αγορά θα το έκανε αυτό μόνη της. Ωστόσο, οι αγορές δεν λειτουργούν καλά κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Επομένως, οι κυβερνήσεις πρέπει να παρέμβουν με έξυπνες, καλά σχεδιασμένες πολιτικές, οι οποίες θα μας επέτρεπαν να κρατήσουμε τον ιό υπό έλεγχο χωρίς να σταματήσουμε την οικονομία.
Ο Καουσίκ Μπασου είναι πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθηγητής Οικονομικών στο Cornell University και συνεργάτης του Brookings Institution
