Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
1 Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Βερολίνο αφορά κυρίως στα ζητήματα «οικονομικής ασφάλειας» και ανάπτυξης της Ελλάδος και της ευρωζώνης. Γίνεται εν τούτοις σε μία στιγμή που η Γερμανία δείχνει να αποφεύγει να πρωτοστατήσει στα ζητήματα παγκόσμιας πολιτικής (Ιράν) και στρατιωτικής ασφάλειας. Σημειώνουμε τις προειδοποιήσεις ότι τελικός στόχος της οικονομικής και νομισματικής επιθετικής πολιτικής του προέδρου Τραμπ είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Γερμανία ειδικότερα. Χωρίς να παραγνωρίσω τις επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία και πολιτική από την οικονομική / πολιτική σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας.
Ισχυρίζομαι ότι η σημερινή Ευρώπη παρά τις αδυναμίες της αποτελεί για το σύνολο των κρατών - μελών και των λαών της τη βέλτιστη επιλογή. Ευτυχώς στη λογική αυτή προσχώρησαν και εκείνοι οι οποίοι στο πρώτο εξάμηνο του 2015 υιοθέτησαν έναν οδικό χάρτη προς τον γκρεμό. Οδήγησαν την Ελλάδα σε μία επαχθή - κατά την προσφιλή τους ρήση - λόγω των επιλογών τους πορεία.
2 Εν τούτοις, χωρίς ενιαία και Κοινή Εξωτερική Πολιτική, η Ευρώπη θα συνεχίσει να ακολουθεί τις εξελίξεις και να παρακολουθεί τις συνέπειές τους. Αρκούμενη να στηρίζει ή να ανέχεται να σιωπά ή να αντιτάσσεται συχνά όχι ομόθυμα σε πρωτοβουλίες άλλων (Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα). Θα είναι διακριτή η πολιτική εθνικής ισχύος - ως έκφραση συμφερόντων - συγκεκριμένων κρατών της. Τη στιγμή αυτή τη θέση του πρωταγωνιστή διεκδικεί η Γαλλία, ή μάλλον ο πολιτικός ακτιβισμός του προέδρου Μακρόν. Η Ενωση είναι το προϊόν της βούλησης και σύμπτωσης συμφερόντων των πολιτικών και οικονομικών ελίτ των μελών της. Στο οριακό όμως σημείο που βρισκόμαστε σήμερα - η πολυδιάσπαση στο Μεταναστευτικό / Προσφυγικό είναι προσβλητική και ορατή - είναι καθαρό ότι χρειάζεται μια νέα προσπάθεια προσδιορισμού του «Πεδίου Κοινού Ευρωπαϊκού Συμφέροντος». Η απουσία κοινής εξωτερικής πολιτικής φαίνεται καθαρά στο Ιράκ, στη Συρία και στη Λιβύη. Κυρίως, στις ανισόρροπες επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και σε συγκεκριμένα κράτη - μέλη. Θα ενταθεί ενόψει της αποχώρησης της Μεγάλης Βρετανίας, μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας.
3 Η απειλή κατά της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Ελλάδος από χώρες εκτός ΝΑΤΟ θεωρητικά μόνο είναι υπαρκτή. Για τη διάσταση αυτή μας παρέχει δίχτυ ασφαλείας η Συμμαχία. Αποστασιοποιείται, όμως, από την απειλή κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας εφόσον προέρχεται από κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ (Τουρκία). Τη στιγμή αυτή, παράλληλα με σταθερή πορεία στις ράγες της Ενωσης η Ελλάδα επιζητεί να εμβαθύνει και να διευρύνει και τη διμερή προνομιακή συμμαχική σχέση με συγκεκριμένους εταίρους μας. Κυρίως με τη Γαλλία. Πρόκειται για σχέση με διακριτά στοιχεία κοινής αμυντικής πολιτικής και στρατιωτικής ασφάλειας που εγκαινιάστηκε το 1975-1976. Είναι σημαντικό ότι η πολύπλευρη αυτή διάσταση των γαλλοελληνικών σχέσεων υπογραμμίστηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Παρίσι. Ερχεται να συμπληρώσει το πέπλο ασφάλειας που παρέχει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Επιζητείται και διμερώς η κάλυψη της «εθνικής ασφάλειας».
4 Το ιδεώδες θα ήταν το πολυσυζητημένο τεράστιο εξοπλιστικό μας πρόγραμμα γερμανικής προέλευσης να συνοδεύεται με τη ρήτρα εγγύησης της «εδαφικής ακεραιότητας» της Ελλάδος. Το Βερολίνο ας στέρξει σήμερα στην εξασφάλιση της ρήτρας της «οικονομικής ασφάλειας» της Ελλάδος. Συνθήκη εκ των ων ουκ άνευ.
Ο Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς είναι πρέσβης επί τιμή
