Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Τον Απρίλιο του 2018, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προέβλεπε ότι η παγκόσμια οικονομία θα ενισχυθεί δυναμικά, λίγο πάνω από το 3,9% εκείνο το έτος και το 2019. Το 2018, η παγκόσμια οικονομία αναπτύχθηκε μόνο κατά 3,6%. Τώρα το ΔΝΤ αναγνωρίζει ότι η συνεχιζόμενη επιβράδυνση θα ωθήσει την παγκόσμια ανάπτυξη σε μόλις 3,3% το 2019. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες για τα προβλήματα.
Τους τελευταίους μήνες, οι ηγέτες της Κίνας, που ανησυχούσαν για την επιβράδυνση της οικονομίας τους, ξεκίνησαν έναν νέο κύκλο στήριξής της. Για την παγκόσμια οικονομία, το συνεχιζόμενο πρόβλημα είναι ο βραχυχρόνιος χαρακτήρας των κινεζικών κινήτρων για την οικονομία. Ο ΟΟΣΑ έχει ήδη προειδοποιήσει ότι τα πιο πρόσφατα κίνητρα θα αυξήσουν κι άλλο το ήδη υψηλό εταιρικό χρέος και ότι οι υπερχρεωμένες τοπικές κυβερνήσεις θα δανειστούν περισσότερα για τη χρηματοδότηση αμφίβολων υποδομών.
Πλήττοντας κι άλλο τις παγκόσμιες προοπτικές, η αμερικανική οικονομία έχει ολοκληρώσει κύκλο παροχής δημοσιονομικών κινήτρων και επαναπατρισμού των εταιρικών κεφαλαίων. Η Γερμανία έχει τα δικά της προβλήματα καθώς η φημισμένη βιομηχανία αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης προσπαθεί να ανταποκριθεί στα πρότυπα ρύπανσης και τον αυξανόμενο ανταγωνισμό από τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Ο πραγματικός κίνδυνος, ωστόσο, βρίσκεται στην Ιταλία. Ολα τα στοιχεία της Ιταλίας αναβοσβήνουν με κόκκινο χρώμα. Η οικονομία έχει μηδενική - ενδεχομένως αρνητική - αύξηση της παραγωγικότητας, γεγονός που καθιστά αδύνατη τη δημιουργία εσωτερικής δυναμικής για την εξάλειψη της ύφεσης. Η ΕΚΤ δεν μπορεί να βοηθήσει. Το χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ είναι πάνω από 130% και οι περίεργοι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καθιστούν σχεδόν αδύνατη την παροχή δημοσιονομικής ώθησης. Οι αναταράξεις από την Ιταλία θα εξαπλωθούν γρήγορα στη Γαλλία, η οποία έχει μόνο ελαφρώς καλύτερους δείκτες - και επίσης ελάχιστα περιθώρια για μια αποτελεσματική πολιτική απάντηση σε μια σοβαρή κάμψη της οικονομίας. Το ΔΝΤ, πάντα απρόθυμο να χτυπήσει το κουδούνι του συναγερμού στην παγκόσμια οικονομία, είναι ιδιαίτερα απρόθυμο να πάει αντίθετα στην τρέχουσα αισιοδοξία που υπάρχει. Αλλά με τις οικονομικές συνθήκες που επιδεινώνονται, ο εφησυχασμός είναι πιθανό να έχει υψηλό κόστος.
Ο Ασόκα Μόντι είναι καθηγητής στο Τμήμα Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής στη Woodrow Wilson School of Public and International Affairs στο Princeton University. Είναι πρώην επικεφαλής αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στη Γερμανία και την Ιρλανδία
