Μεγαλόπνοο έργο εγκαινίασαν ο Αδωνις Γεωργιάδης και η Ευγενία Μανωλίδου στη σχολή τους Ελληνική Αγωγή. Εβαλαν τα παιδιά να διαβάσουν μαζί με τα σκυλιά αρχαία ελληνικά, σε ένα εμπνευσμένο τριαξονικό πρότζεκτ «Βιβλίο, παιδί και σκυλί». Το σκεπτικό είναι πώς ένα παιδί διαβάζει καλύτερα όταν συντροφεύεται από ένα σκυλί. Και αντιστρόφως.

Ε λοιπόν, ναι, είναι γεγονός. Είδα προχτές ένα κοκονάκι και μου απήγγειλε Ησιόδου «Θεογονία» νεράκι. Πέσανε τα μούτρα μου, να μην το πω; Πολύ το ντράπηκα το ξένο το σκυλί. Εμείς τέσσερα σκυλιά έχουμε και μας βγήκαν όλοι στούρνοι.

Πάω την Κυριακή τον Μπρούνο και τη Λιλού βόλτα, μας σταματάει μια κυρία έτσι πολύ κυρία.

«Τι κουκλιά είστε εσείς, πείτε μου τους πρώτους στίχους της «Οδύσσειας»».

Μούγγα τα δικά μου, καταντράπηκα.

«Ξέρετε, δεν τα κάναμε ακόμα στο σχολείο» ψέλλισα.

«Ελα εσύ το κανελί, άνδρα μοι έννεπε…».

Στην άκρη της γλώσσας το είχε η Λιλού το μούσα πολύτροπον, αλλά προτίμησε να κατουρήσει. Κουρέλι εγώ.

«Περίεργο, άλλες φορές το λέει νεράκι, τώρα θα σας ντράπηκε».

Ρεζίλι των σκυλιών έγινα – και των τεσσάρων εν προκειμένω. Οταν γυρίσαμε σπίτι, τα μάζεψα όλα και τους δήλωσα πως θα τα γράψω στη σχολή του Αδώνιδος. Να ξεστραβωθούν, να πάρουν πέντε εφόδια, η ζωή δεν είναι λιάζομαι, ρεύομαι και κυνηγάω την ουρά μου. Στην αγορά εργασίας περιμένουν ουρά οι σκύλοι – ποιον θα προτιμήσει ο εργοδότης; Το σκυλί το καταρτισμένο, που θα του απαγγείλει κι έναν θρήνο της Αντιγόνης, ή τον Αρη μου, που ό,τι ευφυέστερο έχει κάνει στη ζωή του είναι να θαυμάζει με τις ώρες τα κακά του; Η Εύα μας πάλι είναι πιο πνευματικός τύπος, προχτές έφαγε τα Απαντα του Σαίξπηρ.

Η φωτογραφία του ζεύγους Γεωργιάδη μία θέα. Αυτοί γονατιστοί χαϊδεύουν σωρηδόν κεφάλια, κάτι παιδάκια άναυδα, τα δε σκυλιά πλήξη και βαρεμάρα. Ενα ανάγωγο τσιουάουα ροχάλιζε κανονικά. Ενα ημιαιμάκι κατουρούσε την «Πολιτεία» του Πλάτωνα, αλλά έτσι είναι, άμα δεν πάρεις αγωγή από το σπίτι, τι να σου κάνει και το σχολείο. Ενα τσοπανόσκυλο, αδιάφορο τελείως, λογικά είχε έφεση προς θετική κατεύθυνση. Και το ζεύγος να γελάει, να γελάει με την καρδιά του. Ισως γιατί την ώρα του ενσταντανέ, εκείνη την ώρα, δίδασκαν Πιττακό τον Μυτιληναίο.

«Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή».

(Γελάει ο ανόητος, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει λόγος για γέλια).

ΥΓ: Δεν με πειράζει που διδάσκει σκυλιά ο Αδωνις Γεωργιάδης. Με πειράζει που διδάσκει σκυλιά ο Αντιπρόεδρος της ΝΔ.