Μετά τις απόλυτες καλοκαιρινές διακοπές το σώμα επιστρέφει στη βάση και τα βασικά, το δε πνεύμα αρνείται. Ετσι, ξεκίνησα τα πηγαινέλα στο Σούνιο με το μηχανάκι, ως ασπιρίνη για τον ίλιγγο, με μερικές γευστικές στάσεις. Την πρώτη στάση την έκανα στο εστιατόριο του φρεσκοανακαινισμένου ξενοδοχείου Somewhere Hotel, με θέα τι άλλο, τα κύματα της Βουλιαγμένης. Το Bistro Lutetia (Αγ. Παντελεήμονος 1 και Διός, Βουλιαγμένη, τηλ. 210.96700-003) έχει φαγητό φτιαγμένο με αγάπη. Ειδικά στα κυρίως πιάτα δεν είδα ούτε πολλές τεχνικές ούτε πολλή φασαρία. Από σαλάτες μού άρεσε πολύ η κινόα με αρακά, αβοκάντο, αγγούρι, άνηθο και βινεγκρέτ από μουστάρδα, μέλι και λεμόνι. Από τα πρώτα πιάτα μού άρεσαν οι μπρουσκέτες με αβγοτάραχο, το καπνιστό χέλι, το κολοκυθάκι σχάρας και η σαντιγί γιαουρτιού. Το φαγητό στα κυρίως είναι εντυπωσιακά σαν σπιτικό. Λες κι έχει μαγειρευτεί σε μια κατσαρόλα με θετικά συναισθήματα. Οι πολύ καλές πρώτες ύλες και τα σωστά ψησίματα τελειοποιούν τα πιάτα ενός μενού που έχει φτιάξει ο Χριστόφορος Πέσκιας και εκτελεί ο σεφ Μάρκος Καρακατσούλας.

Ενα από τα καλύτερα πιάτα του είναι η γαριδομακαρονάδα, πλούσια σε γεύση γαρίδας και σε γαρίδες. Το νανάκι με την τραγανή πετσούλα και τη ζουμερή λευκή σάρκα με τις γλυκοφάγωτες πατάτες φούρνου είναι επίσης από τα πιάτα που αξίζει κάποιος να δοκιμάσει. Εξαιρετική ήταν και η σφυρίδα του, η οποία συνοδεύεται από λαχανικά στον ατμό, έναν υπέροχο πουρέ αρακά και σάλτσα προσέκο. Τιμές αρκετά υψηλές, περίπου 60-70 ευρώ το άτομο.

Τη δεύτερη στάση την έκανα σε μια από τις ψαροταβέρνες – μεζεδοπωλεία που βρίσκονται στη σειρά στην παραλία της Παλαιάς Φώκαιας. Το Λιμάνι(52ο χλμ. Αθηνών – Σουνίου, τηλ. 2291- 041052) είναι από τις πιο στάνταρ επιλογές για να φας σχετικά καλά και να μην πληρώσεις απλώς ένα στασίδι με θέα το κύμα. Το συγκεκριμένο εστιατόριο έχει πάρα πολύ καλά τηγανητά. Μύδια, καλαμάρια, γαρίδες, καραβίδες, υπέροχο μαριδάκι και ό,τι άλλο μπορεί να γίνει τραγανό απ’ έξω και γλυκό και μαλακό από μέσα. Εξαιρετική και θαλασσινή ως οφείλει είναι η αχινοσαλάτα του και πολύ καλές οι πράσινες σαλάτες του. Με εξαίρεση τα κολοκυθάκια και το μπρόκολο που ήταν τόσο παραβρασμένα, που αντί να κόβονται έλιωναν.

Από τις σαλάτες – αλοιφές υπέροχη ήταν η τυροκαυτερή. Η μελιτζάνα συμπαθητική αλλά είχε περισσότερο σκόρδο από το τζατζίκι, με αποτέλεσμα να χάνει τη γεύση της. Η σαλάτα που δεν έπρεπε να υπάρχει καν στο μενού ήταν η καβουροσαλάτα. Μία απλή μαγιονέζα στην οποία είχαν ανακατέψει πολύ μικρά κομμάτια από σουρίμι. Από τις μακαρονάδες του, αν και γίνονται με την ίδια σάλτσα, καλύτερη είναι αυτή με τα θαλασσινά παρά η αστακομακαρονάδα. Ψάρι δεν πήρα. Γενικά έφαγα πολύ καλά και χωρίς παρατράγουδα. Τιμή κατ’ άτομο 20-30 ευρώ.

Τελευταία Νέα