Η κυβέρνηση λέει ότι έκανε το σωστό. Αλλά θα το ξεκάνει για να κάνει το σωστότερο. Είχε δίκιο όταν ο άνθρωπος που υλοποιεί το ηθικό της πλεονέκτημα, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, έφερε τη ρύθμιση που νέρωνε το ασυμβίβαστο για τις offshore. Eχει περισσότερο δίκιο τώρα που μπετονάρει το ασυμβίβαστο ώστε να περιλαμβάνει κάθε συμμετοχή σε εταιρεία εκτός Ελλάδας.

Πρόκειται για μια ακολουθία ενταγμένη στον κυβερνητικό βιορυθμό. Ρυθμό που θυμίζει παράδοξο του Μπέκετ: ακόμη κι όταν αποτυγχάνει, η κυβέρνηση μπορεί να επανέλθει για να αποτύχει καλύτερα.

Αυτό που αρχικά έμοιαζε με εξυπηρέτηση προς εαυτόν –από τις δεκάδες που εμφιλοχωρούν σε συριζαϊκά νομοσχέδια –αντικαθίσταται με κάτι που, αν πιστέψει κανείς την εξαγγελία της κυβερνητικής εκπροσώπου, θα συνιστούσε ανεφάρμοστη και αντισυνταγματική γενίκευση: την ποινικοποίηση κάθε επιχειρηματικής ή επενδυτικής δραστηριότητας εκτός Ελλάδος όλων των πολιτικών προσώπων και των άμεσων συγγενών τους.

Πρέπει βέβαια να περιμένει κανείς τη ρύθμιση. Ομως ο στόχος δεν είναι η ρύθμιση. Είναι, ανεξαρτήτως του τι τελικώς θα νομοθετηθεί, να βγει η κυβέρνηση από το αδιέξοδο που ετοίμασε η ίδια για τον εαυτό της. Να βγει από τον ζουρλομανδύα που πλέκει τόσον καιρό με την ηθικολογία της.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής τα καταφέρνει. Καταφέρνει να κρατάει σε θέση άμυνας τους πολιτικούς της αντιπάλους, ακόμη κι όταν οι μεθοδεύσεις της μιλούν από μόνες τους.

Ετσι και τώρα με τις offshore. Κατασκεύασε ένα πρωτοσέλιδο νομιμόφρονος αντιπολίτευσης από την (επίσημη) κομματική εφημερίδα για να μη φανεί ότι υποχωρεί στην έξωθεν κατακραυγή. Για να φανεί ότι κινείται από ευαισθησία στην αριστερή διαμαρτυρία. Και ετοιμάζεται να φέρει μια ανεδαφική τροπολογία που κανείς δεν θα μπορεί να πει ότι είναι ανεδαφική, γιατί θα εκτεθεί στην κατηγορία ότι αντιδρά επειδή κάτι θέλει να κρύψει. Μια τροπολογία που, παρεμπιπτόντως, θα ανάγκαζε πρώτους κάποιους προβεβλημένους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ να ρευστοποιήσουν τις μετοχές τους στο εξωτερικό, αν θέλουν να μην τους πιάσει το υπερασυμβίβαστο.

Τι κι αν η «δουλειά» έχει ήδη γίνει; Ακόμη κι αν ανατραπεί μέσα σε ένα 24ωρο από τη δημοσίευσή της, η ρύθμιση έχει προλάβει να παραγάγει αναδρομικά τα ευεργετικά της αποτελέσματα για όσους η κυβέρνηση σκόπευε να ευεργετήσει. Αλλά ποιος περιμένει ότι θα ακουστεί αυτή η «λεπτομέρεια» μέσα στον ενορχηστρωμένο θόρυβο;

Κάπως έτσι, διά της χύμα σκανδαλολογίας, η κυβέρνηση συντηρεί ένα –ηθικά ουδέτερο, αλλά ηθικολογικά δραστικό –προβάδισμα. Συντηρεί το παπαγγελοπουλικό πλεονέκτημα: την πόζα και την πρόζα του λιστοκυνηγού. Τη μόνη κυβερνητική πρόζα που μπορεί να βρίσκει ακόμη κοινό.

Τελευταία Νέα