Η διαδικασία του βιβλίου των προσφορών για τις ελληνικές τράπεζες, εν όψει των κρίσιμων αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, μοιάζει πολύ με το κινεζικό μαρτύριο της σταγόνας. Μέρα με την ημέρα οι ξένοι επενδυτές σβήνουν και γράφουν τις προσφορές τους, με αποτέλεσμα, μέχρι την τελευταία στιγμή κανείς να μη γνωρίζει το τι μέλλει γενέσθαι.

Θεωρητικά, η διαδικασία του book building δεν παίρνει πάνω από δύο με τρεις ημέρες, καθώς οι τράπεζες έχουν ήδη προσυμφωνήσει με τους επενδυτές και η συμπλήρωση του βιβλίου των προσφορών είναι μάλλον τυπική.

Σε αυτές τις ανακεφαλαιοποιήσεις όμως, λόγω και του ύψους των κεφαλαίων που ζητούν οι προσφορές στα βιβλία, ήταν μη δεσμευτικές. Η λεπτομέρεια αυτή ήταν καθοριστική, μια και επέτρεψε στους υποψήφιους επενδυτές να «σβήνουν και να γράφουν» κατά το δοκούν.

Παράλληλα, το εγχείρημα έγινε σαφώς πιο πολύπλοκο λόγω των καθυστερήσεων στη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς. Αρχικά, οι διοικήσεις των τραπεζών περίμεναν ότι η διαδικασία θα κλείσει εντός λίγων 24ώρων και οι επενδυτές θα έσπευδαν να συμμετάσχουν στις αυξήσεις, κεφαλαιοποιώντας τη θετική συγκυρία.

Η αδυναμία συμβιβασμού όμως προκάλεσε καθυστερήσεις και έφερε νευρικότητα στον επενδυτικό κόσμο. Ετσι, τις ημέρες που φαινόταν ότι κλειδώνει η συμφωνία, τα ξένα funds κατέθεταν προσφορές, για να μη μείνουν έξω από τη διαδικασία. Οταν όμως πύκνωναν τα μαύρα σύννεφα, έσπευδαν να αποσύρουν τα χρήματά τους, υπό τον φόβο ενός πιθανού ναυαγίου.

Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί το κύμα ανησυχίας στις αγορές που προκάλεσαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία, εντείνοντας την παγκόσμια ανησυχία.

Σε αυτό το περιβάλλον, οι διοικήσεις των τραπεζών προσδοκούν μια συμφωνία στις αρχές της εβδομάδας, ώστε να διασκεδάσουν τους φόβους των επενδυτών και να προχωρήσει απρόσκοπτα η ανακεφαλαιοποίηση.

Σε άλλη περίπτωση, θα κληθούν να κάνουν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου στα τυφλά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιτυχία του εγχειρήματος αλλά και τις συνέπειες που θα έχει.