Πεντέμισι χρόνια Μνημονίων. Πεντέμισι χρόνια οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και υπαρξιακής κρίσης και οι ξένοι τρίβουν τα μάτια τους με την… ανθεκτικότητα (resilience) των Ελλήνων, παρά τις αντιξοότητες. Ομως, μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν πόσο ανθεκτικοί είναι στην πραγματικότητα οι Ελληνες. Τα μέτρα που έρχονται θα πονέσουν και μάλιστα πολύ.

Το μόνο βέβαιο είναι η ανθεκτικότητα του Αλέξη Τσίπρα. Παρά τη διάσπαση του κόμματός του, παρά τα λάθη της επτάμηνης διακυβέρνησής του, παρά το τρίτο και φαρμακερό Μνημόνιο, ο Τσίπρας πέτυχε μια καθαρή νίκη. Σαν να μην πέρασαν επτά μήνες πλήρους στεγνώματος της οικονομίας, σαν να μην έκλεισαν οι τράπεζες, σαν να μην ψήφισε επώδυνα μέτρα μαζί με τον κυβερνητικό του εταίρο και τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου.

Η χθεσινή νίκη είναι μεγάλος προσωπικός θρίαμβος του Τσίπρα. Αποδεικνύει ότι, εκτός από μέγας τακτικιστής, έχει ταλέντο και στη χάραξη στρατηγικής. Αν και απρόθυμο και κουρασμένο, το εκλογικό σώμα αποφάσισε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον Τσίπρα (και στον Καμμένο) και να στείλει στην αντιπολίτευση το «παλαιό» πολιτικό κατεστημένο.

Ταυτόχρονα, έστειλε στα σπίτια τους πολλούς από τους εκπροσώπους των πάλαι αντιμνημονιακών «μαγαζιών» που υπέστησαν συντριπτική ήττα μη καταφέρνοντας να αθροίσουν μεγάλα ποσοστά. Πλέον, το «Αντιμνημόνιο ΑΕ» εκπροσωπείται καθαρόαιμα στη Βουλή μόνο από τη Χρυσή Αυγή.

Η πόρτα που έδειξαν οι ψηφοφόροι στη συσταθείσα από τα σπλάγχνα του ΣΥΡΙΖΑ Λαϊκή Ενότητα λέει πολλά και ίσως να μη συνδέεται μόνο με το γεγονός ότι ο προδότης δεν υπήρξε ποτέ συμπαθές πρόσωπο στην ελληνική μυθολογία. Δείχνει ότι το Οχι πολλοί εζήλεψαν, αλλά τελικά δεν μπόρεσαν να το καπηλευθούν.

Η πολιτική κυριαρχία του Τσίπρα είναι αδιαμφισβήτητη, παρά το Μνημόνιο που φορτώθηκε στην πλάτη. Ακόμη και οι δανειστές δεν παρενέβησαν σε αυτές τις εκλογές με τις συνήθεις «σοφές προτροπές» για συνετή ψήφο, στηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πολίτες θέλουν αριστερό πρωθυπουργό, ακόμη κι αν είναι μνημονιακός. Θέλουν ο Τσίπρας να εφαρμόσει το Μνημόνιο Τσίπρα: τη συμφωνία που διαπραγματεύτηκε ο ίδιος με τους δανειστές, αυτήν που υπέγραψε και ψήφισε, την ίδια που επαναλαμβάνει ότι είναι έτοιμος να επαναδιαπραγματευθεί με το βλέμμα στις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Με απλά λόγια, το αριστερό μοντέλο «και με τους πολίτες και με τους δανειστές».

Νέα εποχή, νέα ήθη. Οι πολίτες απέδειξαν ήδη στο δημοψήφισμα ότι δεν φοβούνται. Ισως και να μην ελπίζουν πια. Ο Τσίπρας και η «δεύτερη φορά Αριστερά» μπορεί να είναι η αριστερή ψυχοθεραπεία που χρειάζονται για να τα βγάλουν πέρα στα δύσκολα.

Τελευταία Νέα