Οι επιστήμονες το λένε «έμφυλη ταυτότητα» και υποδηλώνει τη σεξουαλική επιλογή καθενός και καθεμιάς και ό,τι απορρέει απ’ αυτή. Είναι σπουδαίο για τις κοινωνίες να μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να δηλώνει δημοσίως την ταυτότητά του ή την ταυτότητά της. Να δηλώνει αν είναι στρέιτ, αν είναι γκέι ή λέσμπιαν. Σε μια κοινωνία που ποινικοποιεί τη διαφορετικότητα, έχει νόημα η δυνατότητα δημοσιοποίησης της έμφυλης ταυτότητας, η δημοσιοποίηση αυτή ισοδυναμεί με ακτιβισμό, με διεκδίκηση της δυνατότητας καθενός και καθεμιάς να είναι ό,τι είναι και να συνυπάρχει στην κοινωνία, όπως είναι, με άλλες και άλλους, που επίσης είναι ό,τι είναι, και το ιδανικό θα ήταν να είναι ο καθένας και η καθεμιά ό,τι είναι και αυτό να μην είναι λόγος διάκρισης ή αποκλεισμού.

Η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική. Είναι όμως και ευρωπαϊκή, ανήκει στην κοινότητα των κρατών στην οποία η διαφορετικότητα είναι ελεύθερη, μάλιστα προστατεύεται από το δικαιικό σύστημα και από συνομολογημένους κανόνες. Οχι, βεβαίως, όμοια σε όλες τις χώρες. Στην Ελλάδα, ας πούμε, εκκρεμεί η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης που θα επέτρεπε και στα ζεύγη ομοφύλων να έχουν τα ίδια προνόμια που απορρέουν εκ του νόμου για τα ετερόφυλα ζευγάρια, έγγαμα ή «συμφωνημένα». Για τη διεκδίκηση αποκατάστασης αυτής της αδικίας ο ακτιβισμός της έμφυλης ταυτότητας είναι πολύ χρήσιμος –εξίσου χρήσιμος με τις νομικές ενέργειες που, ήδη, απέφεραν την καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Χρήσιμος είναι και ο ακτιβισμός ο οποίος συμβάλλει ώστε η κοινωνία να εμπεδώσει την ανοχή των μειονοτικών ομάδων.

Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος έχει συμβάλει στην εμπέδωση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων και είναι σοβαρή εκ μέρους του η διεκδίκηση της έμφυλης ταυτότητας όσων χρειάζεται να την επικαλούνται. Οπως, όμως, συμβαίνει συνολικότερα με την ταυτότητα, υπάρχουν πρόσωπα στις κοινωνίες που δεν γουστάρουν να δηλώνουν αν είναι, π.χ., στρέιτ, ορθόδοξοι, φιλόμουσοι, δεξιοί. Που έχουν τους λόγους τους να θέλουν η ταυτότητά τους να μην αφορά παρά μόνο τους ίδιους και τους οικείους τους.

Αυτό το δικαίωμα ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος όχι μόνο δεν το σεβάστηκε, αλλά το καταπάτησε με βιαιότητα, όταν δημοσιοποίησε την, κατά τις πληροφορίες του, έμφυλη ταυτότητα συνυποψηφίου του στον Δήμο Αθηναίων. Βαναυσότητα και απρέπεια. Η ιδιωτική ζωή των πολιτών στον δυτικό κόσμο, η προστασία της από την έκθεση, είναι ισοδύναμο δικαίωμα με τη δυνατότητα διατράνωσης της έμφυλης ταυτότητας καθεμιάς και καθενός.

Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος τα έκανε ρόιδο. Απ’ τη μονόπλευρη καμπάνια για την πόλη οδηγήθηκε στην υπέρβαση των εσκαμμένων. Αλλά η αδιακρισία δεν έχει φύλο.