Αυτό που άρχισε χθες στο Σινέ Κεραμεικός είναι το πρώτο συνέδριο κόμματος που μοιάζει με τα αντίστοιχα συνέδρια ευρωπαϊκών κομμάτων. Δηλαδή, κανονικό συνέδριο με στοιχεία πραγματικού ανώτατου οργάνου κόμματος και όχι σύναξη χειροκροτητών προειλημμένων αποφάσεων. Ο Φώτης Κουβέλης έκανε πολιτική εισήγηση που θα κριθεί από το Σώμα, δεν εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας για να δρέψει χειροκροτήματα. Οι ομιλητές θα αρχίσουν σήμερα να εκθέτουν τις –διαφορετικές –απόψεις τους και όχι να πλακώνονται μεταξύ τους. Θα είναι τρελοί αν χαλάσουν αυτή την εικόνα που τους ξεχωρίζει από τις φιέστες των άλλων.

Ασφαλώς αυτό το συνέδριο είναι το στοίχημα του Κουβέλη. Πρόσωπο στο οποίο ο ψηφοφόρος δεν ντρέπεται να δώσει την ψήφο του, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ δεν είναι ο αρχηγός που ενθουσιάζει τα πλήθη με κορόνες. Αλλωστε, από τέτοιους χορτάσαμε. Ωριμος πολιτικός, ήρεμος άνθρωπος, δεν ενεπλάκη ποτέ κατά την πολιτική διαδρομή του σε κοκορομαχίες.

Πορεύεται με τα φυσικά χαρακτηριστικά του προφίλ του. Χωρίς ψιμύθια και επικοινωνιολόγους να του δείχνουν πώς θα κουνάει τα χέρια και πώς θα «γράφει» στην τηλεόραση. Αυτός που βλέπει ο κόσμος αυτός είναι: ένας χαρισματικός «λίγος». Ενας μέτριος ρήτορας με υπεύθυνο λόγο.

Εφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν η συμβίωση με τον Τσίπρα –ο οποίος τον συνέτριψε συνεπικουρούμενος από τις συνιστώσες –ήταν αδύνατη, αλλά δεν χάθηκε. Υπήρξαν βουλευτές που κρέμασαν την κάπα τους στον πλάτανο για να τον ακολουθήσουν και δημοκρατικοί ψηφοφόροι, ιδιαίτερα από το ΠαΣοΚ, που βρήκαν στο κόμμα του αξιοπρεπές αποκούμπι.

Εφυγε και από την κυβέρνηση Σαμαρά και βάλλεται έκτοτε από τους πρώην εταίρους του γιατί δεν έμεινε να παριστάνει το αριστερό άλλοθι και τον τροχονόμο αποφάσεων τις οποίες θεωρεί ότι «έψηναν» μεταξύ τους πίσω από την πλάτη του –καλή ώρα η ΕΡΤ.

Μπορεί να μην αντέξει αυτή την πίεση. Αλλά στα λίγα χρόνια που βρίσκεται στο προσκήνιο ως πολιτικός αρχηγός –χωρίς να κάνει κάτι μεγαλειώδες και συγκλονιστικό –κατοχύρωσε για τον εαυτό του το δικαίωμα στον αυτοσεβασμό. Θα ήταν τυχερή η χώρα αν το είχαν κάνει όλοι οι πολιτικοί. Οσο για τις αφ’ υψηλού επικρίσεις των πρώην κυβερνητικών εταίρων του, η εξήγηση βρίσκεται σε αυτό που έλεγε ο Τσόρτσιλ: «Εχει όλες τις αρετές που απεχθάνονται και κανένα από τα ελαττώματα που θαυμάζουν».