«Να κάνουμε μαλ#%ίες, αλλά όχι τις ίδιες, να κάνουμε καινούργιες», είπε ο Γρηγόρης Ψαριανός στους διαδρόμους του συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ, θυμίζοντας τη γνωστή ρήση του Μπέκετ για τη ζωή: «Προσπάθησες. Απέτυχες. Δεν πειράζει. Να προσπαθήσεις ξανά. Να αποτύχεις ξανά. Να αποτύχεις καλύτερα». Ισως να είμαστε πράγματι όλοι καταδικασμένοι να αποτύχουμε σε αυτή την περιπέτεια, δεξιοί και αριστεροί, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, φιλοευρωπαίοι και αντιευρωπαίοι. Το θέμα είναι να αποτύχουμε με αξιοπρέπεια, με ταπεινότητα, με χάρη. Κι αφού πρώτα το παλέψουμε, βρε αδερφέ.

Η ΔΗΜΑΡ ετοιμάζεται για το αντίθετο. Απορρίπτοντας τις συνεργασίες με όλους (εκτός από τον Λοβέρδο και τον Καστανίδη), δηλώνει έτοιμη να πέσει χωρίς να δώσει καν προηγουμένως τον υπέρ πάντων αγώνα. Αιχμάλωτη αγκυλώσεων και δογμάτων, προσκολλημένη σ’ έναν δικό της, ιδεατό αλλά ανύπαρκτο κόσμο, η ηγετική της ομάδα βλέπει τα δέντρα και χάνει το δάσος. Δεν διαθέτει καν την αφοπλιστική συνέπεια του ΚΚΕ, που λέει ΟΧΙ σε όλα (εκτός από «την επαναστατική διαδικασία για την κατάληψη της εξουσίας», όπως έλεγε τις προάλλες ένας εκπρόσωπός του στην τηλεόραση). Θέλει διάλογο αλλά όχι συνεργασίες, θέλει να συμμετέχει στην άσκηση της εξουσίας αλλά όχι να φθείρεται από αυτήν, θέλει να ασκεί κριτική αλλά μόνο εκ του ασφαλούς, θέλει να πετά συνθήματα αλλά όχι να τα κάνει πράξη. «Ο προοδευτικός πόλος ή θα είναι προοδευτικός ή δεν θα υπάρξει καθόλου», είπε ο αρχηγός της. Λοιπόν;

Το ερώτημα είναι αν θα ακολουθήσει και η υπόλοιπη Κεντροαριστερά τον αυτοκαταστροφικό δρόμο της ΔΗΜΑΡ. Η ελληνική κοινωνία θέλει αλλαγή πολιτικής, αυτό είναι φανερό και από την τελευταία δημοσκόπηση που δίνει αθροιστικά στους δύο κυβερνητικούς εταίρους 24,5%. Δεν καλύπτεται όμως από τη μονότονη αντιμνημονιακή ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έρχεται πρώτος στις προτιμήσεις με 21,2%, αλλά το ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου είναι ακόμη μεγαλύτερο (σχεδόν 30%). Την ίδια ώρα, οι νεοναζί παραμένουν πεισματικά στην τρίτη θέση. Το αστειάκι του Αλέξη Τσίπρα προς τον Ολι Ρεν, ότι αν δεν αλλάξει η Ευρώπη πολιτική θα χρειαστεί να κάνει εκείνος καλό κουράγιο, ίσως γίνει μπούμερανγκ. Με ένα διψήφιο νούμερο της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές, θα χρειαστούμε εμείς και καλό κουράγιο και καλό στομάχι.

Το πρώτο συμπέρασμα από τις ώς τώρα κινήσεις των 58 είναι ότι υπάρχει χώρος για δράση. Η δράση αυτή όμως δεν μπορεί να περιορίζεται σε ζυμώσεις, αντιπαραθέσεις και εκκλήσεις. Τα προβλήματα των πολιτών είναι μεγάλα και άμεσα, οι όποιες εναλλακτικές προτάσεις υπάρχουν για την επίλυσή τους πρέπει να κατατεθούν επειγόντως, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Οποιος θέλει να ασχοληθεί με τον μικρόκοσμό του ας το κάνει, οι υπόλοιποι πρέπει να βγουν στους δρόμους, όχι μόνο τους ελληνικούς, αλλά και τους ευρωπαϊκούς. Κι αν αποτύχουν ξανά, ας αποτύχουν τουλάχιστον καλύτερα.

Τελευταία Νέα