Οι αποδοκιμαστικές δηλώσεις του Προέδρου της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν προς συμπατριώτες του επιχειρηματίες που έχουν στόχο να επενδύσουν στην Ελλάδα και η χθεσινή ρητή εκδήλωση ενόχλησης της ελληνικής κυβέρνησης από αυτές, καταστρέφει ίσως το ζωτικότερο όραμα της ανά την Ελλάδα κουλτούρας της συνωμοσιολογίας, όλης αυτής που κατοικοέδρευε μπροστά στην τηλεόραση, σε κρεβάτια, ντιβάνια, καναπέδες, σκαμπό, καρέκλες. Καταστρέφει το όνειρο ότι, μια μέρα, θα μας σώσει η «ξανθή φυλή» του Βορρά.

Για να είμαστε ειλικρινείς, το όνειρο αυτό κατέρρευσε πρώτα στην Κύπρο –εκεί όπου η «ξανθή φυλή» έχασε τον τραπεζικό και φορολογικό παράδεισό της, οπότε, αφού οι λογής επενδυτές έσωσαν ό,τι ήταν δυνατόν να σώσουν, στη μεγάλη πλειονότητά τους την έκαναν με μικρά πηδηματάκια για άλλους πιο εξωτικούς φορολογικούς παραδείσους. Η διάψευση των κύπριων πολιτικών από το ρωσικό κράτος, παρά την αρχική ψυχρολουσία, συνέβαλε στην προσγείωση των Κυπρίων στην οδυνηρή αυτογνωσία. Καλύτερη από τα παραμύθια.

Μην έχουμε πρόβλημα, συνεπώς, ούτε εμείς να παραδεχθούμε τα ρεαλιστικά δεδομένα. Η Ρωσία (όπως νωρίτερα η Κίνα) δεν είναι η μυθική ισχυρή χώρα -προστάτιδα των Ελλήνων όταν βρίσκονται στα ζόρια. Για πολλούς λόγους, αλλά διότι δεν θα μπορούσε να έχει την αλληλεγγύη ως προτεραιότητα μια χώρα που συμπεριφέρεται συχνότατα στη διεθνή σκακιέρα σαν «κράτος – παρίας». Αλλωστε, το καθεστώς Πούτιν κρατά τον αυταρχισμό της παλαιάς ΕΣΣΔ, ευνοώντας μια ιδιότυπη πλουτοκρατία και, αντί ενός σχεδιασμού που να συμπεριλαμβάνει την οικονομική ανάπτυξη προκειμένου τα οφέλη της να καταλήξουν στους πολίτες, στηρίζεται στην εκμετάλλευση και εμπορία του φυσικού πλούτου της χώρας.

Οταν λοιπόν ένας ηγέτης, το καθεστώς του και η νομενκλατούρα του δεν ενδιαφέρονται για τους πολίτες τους, από πού και ώς πού να ενδιαφερθούν για πολίτες άλλων, και μάλιστα δημοκρατικών, χωρών; Η σημερινή Ρωσία δεν συμμερίζεται τις δυτικές αξίες, που ευνοούν (ακόμα και σε συνθήκες κρίσης, ακόμα και στη στρεβλά αναπτυγμένη σε κοινωνικές δομές Ελλάδα) τη διεκδίκηση της αλληλεγγύης και της προστασίας των ασθενεστέρων, μαζί με τη συμμετοχή των πολιτών σε ενδεχόμενες απολαβές της προόδου, τη διεύρυνση της δημοκρατίας και την προστασία των δικαιωμάτων, ιδίως των μειονοτήτων –κοινωνικών, εθνικών και σεξουαλικών μειονοτήτων.

Δεν ξέρω αν οι δηλώσεις του Προέδρου Πούτιν αποθαρρύνουν κάποια, όποια, ρωσική επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμες ωστόσο, διότι τονώνουν το αίσθημα ικανοποίησης όσων, παρά τα τωρινά δεινά της κοινωνίας μας, αισθάνονται τυχεροί επειδή ανήκουν στη Δύση των ευκαιριών, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών.

Οσοι πάντως προσδοκούσαν τη λύτρωση από την «ξανθή φυλή», ας μη στενοχωριούνται. Ηρθε η ώρα να μας σώσουν τα Νεφελίμ.