O θάνατος της Μάργκαρετ Θάτσερ, μιας βαθιά συντηρητικής πολιτικού που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στη Βρετανία, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν σημαίνει και το τέλος του θατσερισμού. Με τις συνταγές των Μνημονίων, η Ελλάδα ζει τα τελευταία τρία χρόνια την αναβίωση των νεοφιλελεύθερων πρακτικών της: η αύξηση των ανισοτήτων, η υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους και η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων ήταν άλλωστε η «κορωνίδα» της πολιτικής της. Στις ίδιες πολιτικές υποχρεώνουν ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο οι ισχυρές χώρες του Βορρά, οι οποίες αναδεικνύονται σε άξιους κληρονόμους του θατσερισμού… Οσο για την ίδια τη βαρόνη Θάτσερ, η χθεσινή δήλωση του βρετανού σκηνοθέτη Κεν Λόουτς τα λέει όλα: «Πώς να της αποτίσουμε φόρο τιμής; Ιδιωτικοποιώντας την κηδεία της. Να ακολουθήσουμε τον ανταγωνισμό και να επιλέξουμε αυτόν που θα ήθελε τα λιγότερα. Αυτό θα έκανε και εκείνη»!