O νόμος-πλαίσιο είναι κοινά αποδεκτό ότι είναι ένας κακός νόμος. Το παραδέχτηκε άλλωστε κι ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας όταν πρόσφατα εκχώρησε την αρμοδιότητα της αναβάθμισης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε… ιδιώτες. Αναγνωρίζοντας έτσι με τον πλέον επίσημο τρόπο την ανεπάρκεια των κυβερνητικών μέτρων. Ανάμεσα στις δεκάδες προβληματικές διατάξεις, μόνη εξαίρεση αποτελεί η κατάργηση της έμμεσης συμμετοχής των φοιτητών στις εκλογές των διοικητικών οργάνων. Κι αυτή όμως ακόμη η διάταξη της λεγόμενης καθολικής ψηφοφορίας υπήρξε άτολμη, καθώς έμεινε ημιτελής. Η μη στάθμιση της αποχής στη διαμόρφωση του βάρους της φοιτητικής ψήφου δεν δίνει κίνητρο συμμετοχής, αλλά και δεν αντιμετωπίζει την κύρια αιτία ούτε της διαφθοράς, ούτε και της κομματικής ομηρείας των πανεπιστημίων. Αφού οι «δυναμικές μειοψηφίες» παραμένουν ρυθμιστές των εκλογών.

Την ώρα λοιπόν που στην Ευρώπη τα ακαδημαϊκά ιδρύματα ενισχύονται με οικονομικά μέσα και θωρακίζονται με το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο προκειμένου αυτοδιοικούμενα να μπορέσουν να αναπτυχθούν, στη χώρα μας ακολουθείται μια ιδεοληπτική πολιτική οικονομικής και θεσμικής αποδυνάμωσης της δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Με μόνο στόχο τη δημιουργία τεχνητών συνθηκών για τη μετάθεση της λύσης του προβλήματος εκτός δημόσιου χώρου. Ο Γιάννης Α. Μυλόπουλος είναι καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ

Τελευταία Νέα