Φαληράκι. Τη δεκαετία του ΄50 ήταν μια ήσυχη ακτή που ονομαζόταν Παχύναμμος, με μόνο δύο σπίτια και μια ταβέρνα, το «Φαληράκι». Σήμερα είναι η πιο κοσμοπλημμυρισμένη πλαζ της Ρόδου, ένα απέραντο δάσος από πολύχρωμες ομπρέλες και ξαπλώστρες, περιτριγυρισμένο από δεκάδες beach bar, ξενοδοχεία, εστιατόρια και ό,τι άλλο επιθυμεί ο τουρίστας. Ιδιαίτερη προτίμηση στο Φαληράκι δείχνουν οι νέοι- κυρίως Άγγλοι αλλά και Αυστριακοί. Η ζωή πρωί- βράδυ τρέχει με απίστευτες ταχύτητες, εκκωφαντικό θόρυβο και τόνους από αλκοολούχα. Δίπλα από το Φαληράκι βρίσκεται η μικρή παραλία Μαντώματα που ελάχιστοι γνωρίζουν με το αυθεντικό της όνομα, είναι γνωστή ως «παραλία γυμνιστών». Μειονέκτημά της είναι ότι η πρόσβαση στο νερό είναι δύσκολη έως επικίνδυνη, γιατί στα ρηχά είναι καλυμμένη από γλιστερά βράχια. Παρ΄ όλ΄ αυτά, είναι και αυτή γεμάτη από ομπρέλες και κόσμο. Λίγο πιο κάτω βρίσκονται το Λαδικό , μικρός κόλπος με αμμώδη παραλία, και η παραλία του Άντονι Κουίν, γνωστή ως Αntony Quinn Βay, μικρή και με βότσαλα. Όταν ο ηθοποιός είχε έλθει στη Ρόδο για τα γυρίσματα της ταινίας «Τα κανόνια του Ναβαρόνε», διαπραγματευόταν την αγορά αυτού του κόλπου. Τελικά δεν κατάφερε να τον αποκτήσει, το όνομα όμως έμεινε.
Αφάντου. Απέραντη σε μήκος και πολύ φαρδιά, με άμμο και ψιλό βότσαλο. Η ίδια παραλία στην αρχή της λέγεται ακτή Τραγανού ή Τραουνού, στη μέση λέγεται παραλία Αφάντου και στην άλλη άκρη της, Κολύμπια. Στην παραλία Αφάντου λειτουργεί γήπεδο γκολφ του ΕΟΤ. Τσαμπίκα. Κάτω από τον βράχο όπου είναι χτισμένο το παλαιό μοναστήρι της Παναγίας της Τσαμπίκας βρίσκεται μια από τις ομορφότερες παραλίες της Ρόδου, εκτεταμένη, με ψιλή άμμο. Διαθέτει αρκετές καντίνες και δύο σχολές θαλάσ σιων σπορ. Λάρδου. Μεγάλη οργανωμένη παραλία, με άμμο και βότσαλο. Νότια της παραλίας της Λάρδου, σε μικρό κόλπο μακριά από την κατοικημένη περιοχή, βρίσκεται άλλη μια πολύ όμορφη αμμουδιά, η Γλίστρα, με ξαπλώστρες, ομπρέλες και δύο καντίνες.
Κιοτάρι. Απέραντη παραλία με άμμο και ψιλό βότσαλο, περιτριγυρισμένη από θεόρατα πολυτελή ξενοδοχεία. Κατά μήκος της υπάρχουν πολλά εστιατόρια και μπαρ, καθώς και σχολές θαλάσσιων σπορ (wind surfing, jet ski kite κ.λπ.). Γεννάδι. Ξεκινάει από το Γεννάδι και φτάνει μέχρι τη Λαχανιά. Οργανωμένη, κοσμική παραλία, με άμμο και ψιλό βότσαλο.
Πρασονήσι. Είναι ένα μικρό νησάκι νότια της Ρόδου, αλλά και η παραλία που βρίσκεται απέναντί του. Το καλοκαίρι η Ρόδος και το Πρασονήσι ενώνονται με μια λωρίδα άμμου και είναι δυνατή η μετάβαση από το ένα νησί στο άλλο με τα πόδια. Η παραλία του Πρασονησιού απέχει 8 χλμ. από την Κατταβιά και ουσιαστικά είναι μια τεράστια «γλώσσα» άμμου, περιτριγυρισμένη από θάλασσα. Οι δυνατοί άνεμοι που φυσούν σε αυτό το σημείο το έχουν αναδείξει σε… στρατόπεδο των φανατικών του wind surfing. Η θάλασσα είναι μονίμως γεμάτη από πολύχρωμα πανιά και στην παραλία σπάνια κυκλοφορεί κάποιος με μαγιό, όλοι με στολές. Υπάρχουν τρεις σχολές που προμηθεύουν τον απαραίτητο εξοπλισμό. Ο κόλπος των Τριάντα. Αμέσως μετά την πόλη της Ρόδου και μέχρι τον οικισμό Τριάντα (Ιαλυσός) εκτείνεται μια απέραντη οργανωμένη πλαζ, με άσπρη άμμο κατά τόπους και τιρκουάζ νερά. Ο άνεμος από αυτή την πλευρά είναι ευνοϊκός για wind surfing, γι΄ αυτό και κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν αρκετές σχολές που ενοικιάζουν τον εξοπλισμό και καθοδηγούν τους ενδιαφερόμενους. Δίπλα από τη θάλασσα κυριαρχούν τα ογκώδη, πολυτελή ξενοδοχεία.
Φάνες. Εκτεταμένη αμμώδης παραλία, με ψαρολίμανο στη μια άκρη της. Εδώ δεν θα βρείτε ούτε ομπρέλες ούτε ξαπλώστρες, μόνο δυο- τρεις ψαροταβέρνες και δύο σχολές wind surfing και kite. Δεν είναι ιδιαίτερα πολυσύχναστη.
Φούρνοι. Μετά το κάστρο του Μονόλιθου, η άσφαλτος συνεχίζει για πέντε χιλιόμετρα και καταλήγει σε αδιέξοδο. Εκεί υπάρχουν δύο πολύ όμορφες και άγνωστες παραλίες, όπου πηγαίνουν οι λίγοι που τις ξέρουν (δεν υπάρχουν καν ταμπέλες). Η πρώτη λέγεται Πλάκα και η δεύτερη, στην οποία υπάρχει και μικρή καντίνα, Φούρνοι.
