O Παναθηναϊκός έκανε το περασμένο καλοκαίρι μια επαναστατική κίνηση για τα

ελληνικά δεδομένα. Έθεσε ως πρωταρχικό στόχο ένα πενταετές πλάνο, το οποίο

οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι παρεξηγήθηκε από πολλούς, όσον αφορά την

πραγματική φιλοσοφία του. Ξεκαθαρίζουμε: Ουδείς από τη διοίκηση ή την τεχνική

ηγεσία της ομάδας είπε ότι ο Παναθηναϊκός θα κυνηγήσει σε πέντε χρόνια το

πρωτάθλημα, όπως συνηθίζουν να πιπιλάνε σαν καραμέλα οι περισσότεροι.

Αναφέρθηκε στο βάθος του οικοδομήματος που χτίζεται και τη βάση που θα

αποτελέσουν νέοι και ικανοί ποδοσφαιριστές.

H έλευση του Χανς Μπάκε μπορεί να αποδειχθεί ελπιδοφόρα για το «Τριφύλλι», αν

λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο Σουηδός αρέσκεται να δουλεύει με νέο αίμα και λατρεύει

το πειθαρχημένο βορειοευρωπαϊκό μοντέλο. Παράλληλα, θα ξεφύγει από το

μεσογειακό πρότυπο του Μαλεζάνι που αποδείχθηκε ακατάλληλο για τον Παναθηναϊκό

(ουδείς αμφισβήτησε τις δυνατότητες του Ιταλού, απλά δεν ταίριαξε η φιλοσοφία

του στην ομάδα) και θα βαδίσει στα χνάρια μιας επιτυχημένης σχολής.

Ποια είναι τα δύο σπουδαιότερα στοιχήματα του Μπάκε; H γνώση της – δύσκολης –

ελληνικής πραγματικότητας και η συνέχεια του έργου που άφησε ο Μαλεζάνι και το

οποίο βασίστηκε στο βασικό πλάνο που έχει θέσει η ΠΑΕ. Διότι μόνο αν ο Σουηδός

επενδύσει στους «ψημένους» νεαρούς η φετινή καταστροφική χρονιά θα έχει αφήσει

και κάτι σημαντικό στον Παναθηναϊκό του 2006-2007. Αν, όμως, αντιληφθούμε το

καλοκαίρι νέα ανανέωση και ριζικές αλλαγές στο ρόστερ, τότε… φτου και από

την αρχή. H «μαγιά» υπάρχει.