Γνωρίζαμε επί χρόνια ότι ο Μιλόσεβιτς έπασχε από καρδιακά προβλήματα, είχε

υπερτασική καρδιοπάθεια σε συνδυασμό με στεφανιαία νόσο και μυοκαρδιακή

ισχαιμία. Έτσι η παροχή αίματος στην καρδιά του ήταν ανεπαρκής. Εκπλήσσομαι δε

που έζησε όσο έζησε. Θα έπρεπε να είχε συζητηθεί το ενδεχόμενο υποβολής του σε

αγγειοπλαστική για την απόφραξη των αρτηριών. Το πρόβλημα, όμως, σε αυτήν την

περίπτωση είναι ότι αν κάποιος πάσχει από σοβαρή καρδιακή νόσο, ίσως η καρδιά

του να μην είναι πλέον αρκετά δυνατή ώστε να δεχθεί καλύτερη παροχή αίματος

από τις αρτηρίες.

Δεν έχω ακούσει μέχρι τώρα να έχει χρησιμοποιηθεί η ριφαμπικίνη – που

πιστεύεται ότι χορηγήθηκε στον Μιλόσεβιτς – για να αναστείλει τη δράση ενός

άλλου φαρμάκου. Πάντως ο μηχανισμός με τον οποίο αλληλεπιδρούν τα φάρμακα

είναι γνωστός ως «παράγοντας γκρέιπ φρουτ», γιατί το γκρέιπ φρουτ παρεμβαίνει

στις διόδους μεταβολισμού πολλών φαρμάκων. Όταν ένα φάρμακο λαμβάνεται για να

παρέμβει σε ένα άλλο είναι σαν να στέλνουν ένα φορτηγό σε ένα στενό δρομάκι,

το οποίο εμποδίζει άλλα οχήματα να φθάσουν στον προορισμό τους. Σε αυτήν την

περίπτωση, η ριφαμπικίνη χρησιμοποιήθηκε προφανώς για να δημιουργήσει

προβλήματα στον δρόμο που χρησιμοποιεί η φαρμακευτική αγωγή για την καρδιά.

Τελευταία Νέα