ΔΥΣΤΥΧΩΣ, είναι ο Τούρκος πρωθυπουργός, ο κ. T. Ερντογάν, αυτός ο

οποίος έδωσε το στίγμα των εξελίξεων στο Κυπριακό. H τουρκική πλευρά – είπε –

βρίσκεται ένα βήμα μπροστά, επειδή η άλλη πλευρά, η Ελλάδα και η Κύπρος

δηλαδή, πηγαίνει σημειωτόν. Καλοσύνη του. Γιατί αν θέλουμε να είμαστε

ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο κ. Καραμανλής και ο κ. Παπαδόπουλος

δεν πάνε πουθενά. Παραμένουν απλώς στάσιμοι, χωρίς σχέδιο και χωρίς

προσανατολισμό.

ΦΤΑΣΑΜΕ έτσι στο σημείο να έχουμε χάσει τον έλεγχο των πρωτοβουλιών, να

είμαστε και πάλι στη δύσκολη θέση να λέμε «όχι» στα δήθεν ειρηνευτικά σχέδια

που ετοιμάζουν άλλοι για λογαριασμό μας. Γιατί, όπως σωστά υπογράμμισε ο

πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου, αυτά που προτείνει τώρα ως παραχωρήσεις η

Τουρκία δεν είναι τίποτε άλλο από τις συμβατικές υποχρεώσεις για την

τελωνειακή της σύνδεση με την Κοινότητα. Όταν ήταν η ώρα των διαπραγματεύσεων

όμως, όταν η Τουρκία ξεκινούσε επισήμως την ευρωπαϊκή της πορεία, το ελληνικό

υπουργείο των Εξωτερικών κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Κι όταν ήρθε προς

έγκριση το σχέδιο Ανάν, ο κ. Καραμανλής κρύφτηκε πίσω από τους Κυπρίους με

εκείνο το ξέψυχο «ναι», χωρίς και πάλι να πάρει την παραμικρή πρωτοβουλία.

ΑΚΟΜΑ και τώρα όμως υπάρχουν πολλά περιθώρια. H Ελλάδα και η Κύπρος

έχουν ισχυρούς μοχλούς πίεσης έναντι της Τουρκίας ως χώρες – μέλη της

Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο παρακολουθούν όμως παθητικά τις εξελίξεις και όσο δεν

ξεκαθαρίζουν τους στόχους και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουν τόσο πιο δύσκολο

θα είναι αύριο να αντιδράσουν. Γιατί η Τουρκία αρχίζει και κερδίζει πάλι τη

μάχη των εντυπώσεων και αργά, αλλά συστηματικά μετατοπίζει το πλαίσιο των

διαπραγματεύσεων. Σε λίγο καιρό τα χθεσινά αυτονόητα θα γίνουν άπιαστοι

στόχοι. Είναι καιρός να ξυπνήσουμε!