Είναι εύκολο να δείξει κανείς εικόνες καθυστέρησης από την Τουρκία. Στην Αΐντ

αλ-Άντα, τη «Γιορτή της Θυσίας» που ξεκίνησε χθες, μόλις βγει κανείς από τα

εκδυτικισμένα τμήματα των πόλεων, βρίσκει δεκάδες – στα Άδανα ακόμη και

χιλιάδες – πρόβατα μαντρωμένα κατά μήκος του δρόμου να περιμένουν να σφαχτούν

και να φαγωθούν. H «Γιορτή της Θυσίας» αηδιάζει τους πιο μορφωμένους Τούρκους

και παλιά οι δρόμοι των πόλεων κοκκίνιζαν από το αίμα των ζώων.

Το παράδοξο με τη σύγχρονη Τουρκία είναι ότι συνήθειες των χωρικών

μεταφέρθηκαν όχι μόνο στην αστική ζωή, αλλά και στην υπερσύγχρονη ζωή της

τηλεόρασης και των κινητών τηλεφώνων. Ο δήμαρχος του Καντίκιοϊ, στην ανατολική

όχθη της Κωνσταντινούπολης, δήλωσε εν τη σοφία του πως δεν υπάρχει πρόβλημα να

σφάζονται τα ζώα, εφόσον τα πόδια τους έχουν απολυμανθεί για να μην

προσβληθούν από τη γρίπη των πτηνών. Ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

προσέφερε στον δήμαρχο την υποστήριξή του. Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά; Άραγε η

Τουρκία θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτή την κρίση; H απάντηση είναι ναι –

τουλάχιστον όσο ο υπογράφων δεν βρίσκεται ανάμεσα στα πλήθη που συνωστίζονται

στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης για να διαφύγουν από τη χώρα.

H διαδικασία του εκσυγχρονισμού της Τουρκίας υπήρξε επιτυχής, αλλά η τρομερή

δημογραφική έκρηξη περιέπλεξε τα πράγματα. Στην πρώτη γενιά της «προόδου», οι

χωρικοί συνέχιζαν με τους παλιούς τρόπους, σφάζοντας πρόβατα και κάνοντας μωρά

όπως πριν. Μετά, ο τουρκικός πληθυσμός έμαθε να εμπιστεύεται γιατρούς – μια

θεμελιώδης ένδειξη εκσυγχρονισμού. Και αυτή τη στιγμή, το ιδιαίτερα σημαντικό

είναι ότι υπάρχει μια κυβέρνηση που αποπειράται να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα

στον κόσμο των χωρικών και στον κόσμο των γιατρών και των μηχανικών.

Μια κρίση όπως αυτή τής γρίπης των πτηνών, είναι ενδιαφέρουσα επειδή φανερώνει

τους δύο κόσμους της Τουρκίας. Από τη μια πλευρά, Κούρδισσες σε απροσπέλαστα

χωριά που προσπαθούν να υπερασπιστούν τις κότες τους, δηλαδή τα μέσα

βιοπορισμού τους. Από την άλλη, ένα κράτος αποφασισμένο να ανταποκριθεί στις

τελευταίες δυτικές προδιαγραφές και μια κυβέρνηση που μερικές φορές λέει

ανόητα πράγματα, αλλά συχνά πράττει τα σωστά. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

Όσοι από μας ζουν εδώ, έχουν περάσει και από άλλα προβλήματα, όπως ο σεισμός

του 1999, και ξέρουν πως οι Τούρκοι στο τέλος πάντα τα καταφέρνουν.

Ο Νόρμαν Στόουν είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κοτς της

Κωνσταντινούπολης.

© The Times, 2006

Τελευταία Νέα