H ανωτατοποίηση των Εκκλησιαστικών Σχολών σημαίνει την ιδρυματοποίησή τους,

γι’ αυτό είναι περιττή και επικίνδυνη. Κρίνεται περιττή, διότι υπάρχουν ήδη

τέσσερα Θεολογικά Τμήματα στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης που μπορούν

άνετα να παράσχουν ανώτατη μόρφωση στους κληρικούς, όπως άλλωστε συμβαίνει ήδη

επί ενάμιση αιώνα. Για κανέναν λόγο δεν χρειάζεται να προστεθούν άλλα τέσσερα

Ανώτατα Εκκλησιαστικά Εκπαιδευτήρια. Επικίνδυνη θεωρείται μια τέτοιου είδους

ανωτατοποίηση, επειδή κατασκευάζει κλειστά εκπαιδευτήρια, ιδρύματα με

οικοτροφεία σαν μοναστήρια, στα οποία εγκλείονται υποχρεωτικώς εικοσάχρονα

παιδιά που σκοπεύουν να ιερωθούν αργότερα, αφού προηγουμένως νυμφευθούν για να

χειροτονηθούν εφημέριοι.

H ιδρυματοποίηση της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης είναι το μόνο που

επιτυγχάνεται με αυτό το νομοθέτημα κι αυτό είναι το χειρότερο τόσο για την

Εκκλησία όσο και για την κοινωνία. Ο κληρικός ανήκει στην Εκκλησία, αλλά

απευθύνεται στην κοινωνία. Ο ιδρυματισμός των Εκκλησιαστικών Εκπαιδευτηρίων

βλάπτει την Εκκλησία, επειδή κατασκευάζει ένα κλειστό σύστημα, σαν γκέτο,

αποκλείοντας την επαφή του νέου ιερωμένου με το κοινωνικό σύνολο κατιτί που

του παρέχεται σε ένα Πανεπιστημιακό Θεολογικό Τμήμα. H κοινωνία μας

παραβλάπτεται από την ύπαρξη κληρικών ιδρυματικής παιδείας, διότι έτσι

καλλιεργείται ανάμεσά τους μια φονταμενταλιστική νοοτροπία «μουλάδων» με

ιδεολογικό διαποτισμό αδιαλλαξίας και φανατισμού.

Ο Μάριος Μπέγζος είναι καθηγητής Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας

του Πανεπιστημίου Αθηνών