Καθώς η Τζούντιθ Μίλερ…

… των «New York Times» βρίσκεται στη φυλακή επειδή αρνήθηκε να αποκαλύψει

τις πηγές της για τη διαρροή που οδήγησε στην αποκάλυψη ενός πράκτορα της CIA,

ο αρθρογράφος του περιοδικού «Nation» Ντέηβιντ Κορν αναρωτιέται: Γιατί ο

γνωστός, συντηρητικών απόψεων, αρθρογράφος Ρόμπερτ Νόβακ, ο οποίος ήταν από

τους πρώτους που αποκάλυψε τη διαρροή για τα πραγματικά καθήκοντα της μυστικής

πράκτορος Βάλερι Γουίλσον, είναι ακόμα ελεύθερος; Επειδή εναντίον του Νόβακ

δεν απαγγέλθηκε κατηγορία. Ο αμερικανικός νόμος παραπέμπει μόνο τους δημοσίους

υπαλλήλους που αποκαλύπτουν την ταυτότητα ενός πράκτορα μυστικών υπηρεσιών και

όχι τον δημοσιογράφο στον οποίο διοχετεύουν την είδηση. Μετά τη φυλάκιση της

Μίλερ, όμως, ο Νόβακ οφείλει στο αναγνωστικό του κοινό, και στον κόσμο

ολόκληρο, να απαντήσει γιατί αντί γι’ αυτόν βρίσκεται άλλος στη φυλακή.

Δεν είναι όμως…

… τουλάχιστον παράδοξο; H Μίλερ είχε θεωρηθεί πως ήταν εκείνη που «πούλησε»

στον κόσμο την ιστορία ότι υπάρχουν όπλα μαζικής παραγωγής στο Ιράκ – το

βασικό επιχείρημα για την πραγματοποίηση της εισβολής. Οι «New York Times»

μπορεί να μην την είχαν αποκηρύξει όταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια, αλλά η

ατμόσφαιρα στο γραφείο ήταν βαριά, μια και η καριέρα της βρισκόταν σε οριακό

σημείο, όπως είχε αποκαλύψει η ίδια στην εκπομπή του Λάρι Κινγκ στο CNN. Στην

ιστοσελίδα Counter Punch με ημερομηνία 18 Αυγούστου 2003 και τίτλο «Ο πόλεμος

της Τζούντι Μίλερ», ο Αλεξάντερ Κόκμπερν έγραφε: «Διαβάζοντας όλα τα ρεπορτάζ

της Μίλερ στους «NYT» από το 2001-2003 η εικόνα που διαμορφώνεται είναι ότι

είτε προσπαθεί να χειραγωγήσει την κυβέρνηση είτε να χειραγωγηθεί η ίδια, μια

και η κιβωτός των πληροφοριοδοτών της περιλαμβάνει αποκλειστικά εξόριστους και

μετανάστες από το Ιράκ». Αποκορύφωμα των προσπαθειών της να πείσει την κοινή

γνώμη για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ αποτελεί το βιβλίο «Germs» που

συνυπογράφει μαζί με τους συναδέλφους της από τους «NYT» Στήβεν Ένγκελμπεργκ

και Γουίλιαμ Μπρόουντ, που έφτασε στην έκτη θέση των μπεστ σέλερ.

Σε προχθεσινό…

… άρθρο του, πάλι ο Κόκμπερν, με τίτλο «Από παρίας η Αγία Τζούντι», αναφέρει

ότι η Μίλερ είναι η πιο τυχερή μάρτυρας. Όλοι εκείνοι που την κατηγορούσαν για

τη στάση της στον πόλεμο του Ιράκ την υπερασπίζουν τώρα. Το περιοδικό «Time»

τη θεωρεί σύμβολο του «δικαιώματος ελευθερίας του λόγου». Μπερδεμένη υπόθεση,

εκτός αν δεχτούμε πως αυτό είναι το ύφος των ρεπορτάζ της Μίλερ (γράφει ο

Κόκμπερν). Στην περίπτωση των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ είχε

επικαλεστεί «έναν φυγάδα του ιρακινού καθεστώτος». Τώρα περνούν τη Μίλερ από

την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και την αποκαθαίρουν καθιστώντας την μάρτυρα της

δημοσιογραφίας.

Κάθε ιστορία…

… έχει τα δικά της μυστικά. Και ο Κόκμπερν ζητάει από τον όμπουντσμαν των

«NYT» Ντάνιελ Όκρεντ να αποφανθεί γύρω από τις τακτικές που χρησιμοποιεί η

Μίλερ στα ρεπορτάζ της. Αλλά έτσι οι «NYT» θα χάσουν το πλεονέκτημα που

κέρδισαν με την καταδίκη της ρεπόρτερ τους. Της ίδιας που τους είχε προκαλέσει

την «γκάφα» με τα όπλα του Σαντάμ.