«Ήμουν ψαράς, τότε που έτρωγε καρλίσια ψάρια όλη η Ελλάδα. Με το νερό που

θα πέσει, θα γεμίσει και πάλι η περιοχή ψάρια. Βέβαια, για να ξαναγίνει λίμνη

η περιοχή χρειάστηκε να απαλλοτριωθούν κάποια χωράφια και αποθήκες, για τα

οποία αποζημιωθήκαμε. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί η εταιρεία που

κατασκευάζει το έργο μάς ζήτησε να παραδώσουμε ακόμη και τους σωλήνες και τα

λάστιχα με τα οποία ποτίζαμε…»

H μέση ετήσια ιχθυοπαραγωγή της λίμνης έφθανε τους 600 τόνους, με κυριότερα

είδη το γριβάδι και το χέλι. H έκταση της λίμνης στα χρόνια μετά τον B’

Παγκόσμιο Πόλεμο κυμαινόταν από 41.000 έως 85.000 στρέμματα και το βάθος της

από 2 έως 5,5 μέτρα. Από τη δεκαετία του ’60 κι έπειτα αρχίζει να

καλλιεργείται η αποξηραμένη λίμνη και η παραλίμνια περιοχή· μια έκταση δηλαδή

που συνολικά αγγίζει τα 180.000 στρέμματα. Σ’ αυτά τα 180.000 στρέμματα γης

περιλαμβάνονται αγροί τού Δημοσίου – περί τα 58.000 στρέμματα, τα οποία είχαν

δοθεί σε αγρότες για να τα καλλιεργούν. Τώρα και πάλι θα καλυφθούν με νερό και

οι αγρότες, έτσι, θα τα επιστρέψουν στο κράτος.

Ο κ. Κώστας Κωνσταντάρας ζει στο Καλαμάκι, ένα από τα χωριά που βρίσκονται

στην περιοχή της λίμνης Κάρλας και σύντομα θα είναι και πάλι παραλίμνιο.

Αρκετοί από τους σημερινούς αγρότες κατοίκους του θα ξανα) γίνουν ψαράδες.

Τέσσερις δεκαετίες έπειτα από την αποξήρανσή της, μέσα στους επόμενους μήνες ο

μεγάλος ταμιευτήρας που έχει σχεδόν ολοκληρωθεί θα ξαναφέρει νερό στην Κάρλα.

Με την επανασύσταση της λίμνης, αναμένεται να επανέλθει η οικολογική ισορροπία

στην ευρύτερη περιοχή. Μάλιστα το έργο έχει χαρακτηρισθεί ως μεγίστης

περιβαλλοντικής σημασίας για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου!

Στην «τελική ευθεία». Προχθές, έληξε η εξάμηνη παράταση στην προθεσμία

παράδοσης του έργου, που ωστόσο έχει μπει στην «τελική ευθεία». Σύμφωνα με τον

υπεύθυνο μηχανικό του έργου, απομένει να ολοκληρωθούν εργασίες στα

αντλιοστάσια καθώς στην τάφρο που θα διοχετεύει νερό από τον Πηνειό, ώστε

άμεσα να αρχίσει η μεταφορά. Τα νερά του Πηνειού, έως τώρα, «χάνονταν», καθώς

– ανεκμετάλλευτα – έπεφταν στη θάλασσα. Τώρα, το 60% των υδάτων της λίμνης θα

προέρχεται από τον Πηνειό. Ωστόσο, υπάρχει προβληματισμός για το κατά πόσο θα

επανασυσταθεί ο υγροβιότοπος, καθώς ο Πηνειός παραμένει ένας από τους πλέον

μολυσμένους ποταμούς στην Ευρώπη.

Όπως επισημαίνεται από τους υπευθύνους του έργου, η καθυστέρηση οφείλεται ώς

έναν βαθμό στην Ολυμπιακή προετοιμασία της χώρας, πέρυσι στο καλοκαίρι. Για

την ολοκλήρωση του έργου ανασύστασης της Κάρλας έχει ήδη δημιουργηθεί φορέας

διαχείρισης του οικοσυστήματος της λίμνης, ο οποίος θα αναλάβει παράλληλα την

υλοποίηση των παρεμβάσεων και της διαμόρφωσης του χώρου γύρω από τη λίμνη.

Μάλιστα από το ΥΠΕΧΩΔΕ διατέθηκε συμπληρωματική πίστωση 2.920.000 ευρώ.

Κινδύνευσε και ο Παγασητικός

H αποξήρανση της Κάρλας είχε ως κύριο στόχο την επίλυση του αρδευτικού

προβλήματος της Θεσσαλίας σε μόνιμη βάση, αφού αποτελούσε μέρος ενός συνολικού

σχεδιασμού για την κατασκευή αντιπλημμυρικών και εξυγιαντικών έργων.

Παράλληλα, ο πληθυσμός θα απαλλασσόταν από τις ασθένειες που μεταδίδονταν από

τις ελώδεις περιοχές της λίμνης. Τα έργα άρχισαν το 1934 και διεκόπησαν στις

αρχές του 1967. H διακοπή είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν μόνο 6 από τα 12

συνολικά επιμέρους έργα που προέβλεπε η αρχική μελέτη εξυγίανσης και – φυσικά

– να μην αποδώσουν τα προσδοκώμενα και προβλεπόμενα οφέλη.

Ο υγροβιότοπος. Αντιθέτως, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στο

οικοσύστημα ήταν πολλαπλά και επέβαλαν την επανασύσταση της λίμνης. Με την

κατασκευή της σήραγγας αποστράγγισης τα νερά της λίμνης διοχετεύτηκαν προς τον

Παγασητικό, με αποτέλεσμα να καταστραφεί ένας από τους μεγαλύτερους

υγροβιότοπους της Ελλάδα και να προκληθεί ραγδαία πτώση του υδροφόρου ορίζοντα

της περιοχής. Το θαλάσσιο μέτωπο εισχώρησε πέρα από την περιοχή του

Παγασητικού, επιβαρύνθηκε το κλειστό οικοσύστημα του Παγασητικού κόλπου από τα

λύματα της περιοχής όπου πριν εκτεινόταν η Κάρλα, ενώ μία από τις

σημαντικότερες συνέπειες που καταγράφηκαν ήταν η αλλαγή στο μικροκλίμα της

παραλίμνιας περιοχής με συχνούς παγετούς να καταστρέφουν καλλιέργειες αλλά και

με απώλεια ειδών της τοπικής ορνιθοπανίδας καθώς – φυσικά – και των άλλοτε

πλούσιων αλιευμάτων της λίμνης.

600 τόνοι τον χρόνο γριβάδια και χέλια

«Μας είχαν δοθεί χωράφια στη λίμνη για να τα καλλιεργούμε και τώρα τα

επιστρέφουμε. Πιστεύω ότι θα λυθούν πολλά προβλήματα στην περιοχή, τα οποία

είχαν δημιουργηθεί από την υπεράντληση του νερού. Τώρα, τουλάχιστον, τα

επιφανειακά ύδατα θα εμπλουτιστούν από τα νερά της λίμνης, θα πάψει πλέον ο

παγετός να απειλεί τις καλλιέργειες της περιοχής και ελπίζουμε και πάλι να

γεμίσει η λίμνη ψάρια…», είπε στα NEA ο κ. Γεώργιος Γαλάνης, κάτοικος

Κεραμιδίου

«Να τροποποιηθεί η μελέτη»

«Γίνεται ένα μεγάλο έργο δίπλα στα χωριά μας, τα οποία αντιμετωπίζουν μεγάλο

πρόβλημα με ρήγματα στο έδαφος, τα οποία προκλήθηκαν από την υπεράντληση των

υπογείων υδάτων. Το πρόβλημα μάλιστα είναι τόσο σοβαρό, που αναμένουμε το

πόρισμα από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη Μελέτη Οικιστικής Καταλληλότητας

του οικισμού της Νίκης. Ωστόσο, δεν προβλέπεται να ποτίζουμε από τα νερά της

λίμνης τα χωράφια της περιοχής»

Ο δήμαρχος Αρμενίου, κ. Γιώργος Μεριστούδης, περιγράφει τα προβλήματα

που έχει προκαλέσει στην περιοχή του Νομού Λαρίσης που άμεσα γειτνιάζει με τη

λίμνη Κάρλα η αποξήρανση της λίμνης. Εκτιμά μάλιστα ότι τα οφέλη από την

επανασύστασή της θα είναι περισσότερα για την περιοχή της Μαγνησίας, αν δεν

τροποποιηθεί η μελέτη για την άρδευση και άλλων περιοχών, ώστε να καλύπτεται

μεγαλύτερο μέρος του Νομού Λαρίσης.