Ένα περίεργο παιχνίδι παίζεται αυτές τις ημέρες με επίκεντρο το Στάδιο

Καραϊσκάκη. Ένα παιχνίδι που κανείς δεν μπορεί να προδικάσει με βεβαιότητα το

τελικό αποτέλεσμά του. Η βούληση της Πολιτείας είναι να δοθεί στον Ολυμπιακό

με την προϋπόθεση να αναλάβει όλα τα έξοδα για την ανακατασκευή του. Η πλευρά

τής ΕΟΕ, που το φαληρικό στάδιο αποτελεί περιουσιακό της στοιχείο, διαφωνεί με

αυτή την προοπτική, αλλά αυτή τη διαφωνία της δεν την εκφράζει δημοσίως, καθώς

δέχεται το συγκεκριμένο στάδιο να χρησιμοποιηθεί ως έδρα τού Ολυμπιακού, αλλά

απορρίπτει το ενδεχόμενο να παραχωρηθεί η διοίκησή του.

Τα ερωτήματα που τίθενται για την κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί είναι

πολλά.

Γιατί δεν προχώρησε η πρώτη σύμβαση με την εταιρεία ΑΛΤΕ τον Δεκέμβριο του

1999 και τι ήταν αυτό που ματαίωσε τη νέα σύμβαση του Φεβρουαρίου τού 2000,

στην οποία μετείχε και η Θρύλος Α.Ε.

Γιατί η Πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε να δώσει έγκαιρα λύση στο πρόβλημα του

σταδίου, με δεδομένο ότι αυτό συμπεριλαμβανόταν στον φάκελο διεκδίκησης.

Με ποια διαδικασία θα πάρει η Πολιτεία ένα περιουσιακό στοιχείο τής ΕΟΕ και

θα το διαθέσει σε μια ΠΑΕ και γιατί δεν κάνει το ίδιο για το Ολυμπιακό Στάδιο,

το Καυταντζόγλειο, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας κ.ά.;

Μήπως θα ήταν καλύτερο πριν ληφθούν οριστικές αποφάσεις, οι οποίες θα

ανοίξουν τους ασκούς τού Αιόλου, να συζητήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς

σε κοινό τραπέζι, ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή λύση; Άλλωστε, δεν πρέπει

να ξεχνάμε ότι υπάρχει ανοιχτό το θέμα τού Ελαιώνα για τον Παναθηναϊκό, που

μπορεί να προκαλέσει νέες τριβές.