Τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις υποθέσεις της Εκκλησίας ο

Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος σχολιάζει ο κ. Παναγιώτης Σαμαρτζής, θεολόγος:

«Κατάφερε (ως φαινόταν εξ αρχής, σύμφωνα με τα πιστεύω του) να διαιρέσει τον

ελληνικό λαό σε καλούς και σε μολυσμένους και να τοποθετήσει την Εκκλησία σε

μία μόνο παράταξη.

«Φρόνημα υπερεξουσίας και τάση να εκτοξευθεί ο έλεγχος σ’ όλο το τόξο του

δημόσιου βίου. Δεν εξήγγειλε μήνυμα σωστικό αποστολικού λόγου και πατερικών

διδαχών. Κάλυψε το επιτραχήλιο με τη ρεντικότα του μάχιμου πολιτευτή και βγήκε

στα τηλεοπτικά μπαλκόνια για να στιγματίσει τους πάντες και τα πάντα. Από

ποιμένας έγινε δημόσιος κατήγορος, από παράκλητος εισαγγελέας, από λειτουργός

της χάριτος κεντρικός μοχλός της αντιπολίτευσης».

Παγιδεύεται σε σφάλματα που βλάπτουν την Εκκλησία, τους αρχιερείς αφ’ ενός,

και σκανδαλίζει τον λαό, αφού πολλάκις εκφέρει «ποικίλες πολιτικές θέσεις και

πρωταγωνιστεί σε πολιτικές εξελίξεις».

Ενώ οι αντίπαλοί του… (πολιτικοί) φυλάττουν ως κόρην οφθαλμού τα πρωτεία και

την ύπαρξη του Πατριαρχείου, ο κ. Χριστόδουλος διαταράσσει κατά καιρούς τη

γαλήνη της Ορθοδοξίας και συνεχώς υποβαθμίζει τους συνιεράρχες του της

Ελλαδικής Εκκλησίας και της Πατριαρχικής Ιεραρχίας».