Ο λόγος στους αναγνώστες.

Ο Γιώργος Κατσάνος, Ελευθερίας 19, Ναύπακτος, γράφει:

«Για να μην υπάρχουν «εξαρτημένες» χρηματοδοτήσεις στις εκλογές θα πρέπει να

σταματήσει αυτός ο ανεξέλεγκτος χορός των εκατομμυρίων των προεκλογικών

δαπανών, κομμάτων και υποψηφίων. Τα πολυτελή γραφεία, τα φανταχτερά πανό, οι

πολυέξοδες διαφημίσεις, οι πολυδάπανες συγκεντρώσεις, οι πλαστικές σημαίες

κ.λπ. πρέπει κάποτε να σταματήσουν. Η επικοινωνία με τον λαό, που είναι

πράγματι αναγκαία, μπορεί και πρέπει να γίνεται με τα ΜΜΕ (ραδιοτηλεοπτικές

συζητήσεις, ομιλίες, ανακοινώσεις και καταχωρήσεις στον Τύπο).

Ίσως κάποτε φτάσουμε και στη λίστα του Νομού. Τότε δεν θα χρειάζεται ο

δύσκολος και πολλές φορές άνισος προσωπικός αγώνας των υποψηφίων. Θα γίνεται

κυρίως αγώνας κομματικός. Θα πάψουν προπαντός τα εσωτερικά «πισωμαχαιρώματα»

των υποψηφίων. Είναι απρεπές και άχαρο να επιβουλεύεσαι τον συνάδελφο του

ιδίου κόμματος και να προσπαθείς να του βγάλεις… το μάτι.

Το μέγα πρόβλημα σ’ αυτή την περίπτωση είναι πώς και από ποιους θα καταρτιστεί

η λίστα των υποψηφίων του Νομού.

Από τα ανώτερα κομματικά επιτελεία ή από τη βάση; Θα φτάσουμε στο επίπεδο να

μπορούμε να προτείνουμε τους πιο άξιους; Θα μπορέσουμε ν’ αφήσουμε στην άκρη

φιλίες, προσωπικές σχέσεις και συγγένειες; Αν το καταφέρουμε, τότε έχει αξία η

λίστα. Και σήμερα υπάρχει κατά κάποιο τρόπο η λίστα. Τα όργανα των κομμάτων

προκρίνουν κάποιους από τους υποψηφίους και κάποιους αφήνουν απέξω. Ο ορισμός

των υποψηφίων του κάθε Νομού πρέπει να γίνεται και με βάση τη γεωγραφική

περιφέρεια, πρέπει δηλαδή να υπάρχουν υποψήφιοι απ’ όλες τις επαρχίες.

Τέτοια αντιπροσώπευση ωφελεί και το κόμμα και την περιφέρεια. Η παλιά τακτική

«κατόπιν ενεργειών μου… έγινε τούτο η εκείνο… » δεν έχει θέση στη σύγχρονη

κοινωνία. Πρέπει κάποτε να ξεφύγουμε απ’ αυτές τις μεθοδεύσεις. Οι βουλευτές

πρέπει ν’ αφοσιωθούν στο κοινοβουλευτικό και μόνο έργο. Η αντιμετώπιση των

διαφόρων προβλημάτων των επαρχιών του Νομού πρέπει να γίνεται με ενιαίο και

αντικειμενικό τρόπο. Πρέπει να υπάρξει δίκαιη και ίση μεταχείριση ­ με γνώμονα

πάντα τις πραγματικές ανάγκες. Έτσι μόνο θα πάμε μπροστά».