«Εις μεν τους καθαρούς πάντα είναι καθαρά· εις δε τους μεμιασμένους και απίστους ουδέν καθαρόν, αλλά και ο νούς αυτών και η συνείδησις είναι μεμιασμένα. Ομολογούσιν ότι γνωρίζουσι τον Θεόν, με τα έργα όμως αρνούνται, βδελυκτοί όντες και απειθείς και εις παν έργον αγαθόν αδόκιμοι». Τίτ.1:15-16

Είναι ανήθικο να εθελοτυφλούμε και να διακοσμούμε τον βρώμικο κόσμο μας, να τον διαφημίζουμε, να τον υποστηρίζουμε, να τον επιβάλλουμε σε μας και τα παιδιά μας. Τα μασκαριλίκια της «καθαρής Δευτέρας» είναι ο από μηχανής Θεός των παρασκηνίων στο θρησκευτεμπορικό μας παλκοσένικο.

Ενα θρησκευτικό τρικ της κατά παραγγελία κάθαρσης στο έργο της τραγωδίας μας. Και ο Πιλάτος καθάριζε τα χέρια του,και οι Φαρισαίοι πλένανε τα χέρια τους μέχρι τους αγκώνες.

Μάλιστα σαν τολμητές αυθάδεις μίλησαν στον Χριστό για την παραδοσιακή καθαρότητα που πρέπει να τηρείτε σχολαστικά…και Εκείνος τους αποκρίθηκε λέγοντας «ότι καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον· Ούτος ο λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ’ εμού. Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων. Διότι αφήσαντες την εντολήν του Θεού, κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων, πλύματα ξεστών και ποτηρίων, και άλλα παρόμοια τοιαύτα πολλά κάμνετε»

Διαχρονική η καθαρο-ημέρευση των Φαρισαίων. Πάντοτε υπάρχουν και βασιλεύουν οι παραδοσιακά καθαροί, οι έξωθεν πλύντες, οι έξωθεν καθαρο-ταφίτες ! Το πιό πετυχημένο ψέμα είναι αυτό που φαίνεται αλήθεια, αλλά δεν είναι… δηλαδή: «Δεν είμαστε εμείς οι βρώμικοι ,οι ημέρες μας είναι βρώμικες και γι’αυτό διατηρητέες! Όμως τηρούμε ευλαβικά τη μια Καθαρή Δευτέρα που μας δώρισαν για ν’ αγιάσουμε με φασολάδα και με ταραμά…»

– Φιλήμων Σωτηρόπουλος