To Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι, το Shard στο Λονδίνο, το Μουσείο Γουίτνι στη Νέα Υόρκη. Τώρα και τον Ευαγγελισμό. Ο διάσημος Γενοβέζος Ρέντσο Πιάνο, που, όπως έγραψαν οι «New York Times», «έφερε τα πάνω κάτω στην αρχιτεκτονική με τα κτίριά του», θα ασχοληθεί τώρα με την ανακαίνιση ενός από τα εμβληματικά νοσοκομεία της Αθήνας χάρη στο Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το 2013 διορίσθηκε ισόβιος γερουσιαστής στην Ιταλία. Στη δική μας ζωή θα μείνει για πάντα, για άλλους λόγους.

Την Κυριακή οι Αμερικανοί θα είναι κολλημένοι στις οθόνες τους για να παρακολουθήσουν την συνέντευξη της Στόρμι Ντάνιελς. Η πορνοστάρ προσπαθεί να εξαργυρώσει πλήρως τη σχέση της, προ δεκαετίας, με τον Ντόναλντ Τραμπ και ξεκίνησε ήδη αποκαλύψεις για τον πρόεδρο που «ήταν ένας χαζούλης τηλεοπτικός σταρ». Αναλυτές θεωρούν πως η Ντάνιελς αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την προεδρία Τραμπ. Μια προεδρία που μοιάζει όλο και πιο πολύ με ταινία για ενηλίκους.

Δεν βρέθηκαν πολλοί να πουν καλές κουβέντες για τον Νικολά Σαρκοζί, στον οποίο πλέον απαγγέλθηκαν κατηγορίες για παράνομη χρηματοδότηση της καμπάνιας του το 2007 από τον Μουαμάρ Καντάφι. Τις 48 ώρες που βρέθηκε υπό κράτηση ελάχιστα δάκρυα χύθηκαν. Κάποιοι οπαδοί της μεταφυσικής έκαναν λόγο για την «εκδίκηση» που πήρε από τον τάφο του ο Καντάφι για την ανατροπή του. Κάποιοι ιθαγενείς θυμήθηκαν τα «γαλλικά» με τα οποία είχε στολίσει έλληνα πρωθυπουργό στις Κάννες. «Αγαπώ τη ζωή πολύ για να αισθανθώ πικρία» είχε πει κάποτε. Μήπως να τον ξαναρωτούσαμε;

Αυτό το χαμόγελο το χρειαζόμασταν. Η 12χρονη Γλυκερία Σκάρκου ήρθε τρίτη στα 5 χλμ. του Ημιμαραθωνίου της Αθήνας, κι ας μην την είδε η ΕΡΤ. Με την αθώα υπερβολή της έκτης δημοτικού δήλωσε πως το «τρέξιμο είναι όλη της η ζωή». Η πιο ωραία δήλωσή της όμως μάς θύμισε τη σοφή απλότητα των παιδικών χρόνων. «Θέλω να έρθω και του χρόνου να τρέξω εδώ». Γιατί; «Γιατί μου άρεσε».

Βλέπει ο Πούτιν στον ύπνο του το φάντασμα του Στάλιν και τον ρωτά: «Τι πρέπει να κάνω για να κυβερνήσω σωστά τη χώρα;». «Δύο πράγματα» απαντά ο Στάλιν. «Πρώτον, θα μαζέψεις και θα σκοτώσεις όλους τους δημοκράτες και, δεύτερον, θα βάψεις το εσωτερικό του Κρεμλίνου μπλε». «Γιατί μπλε;» αναρωτιέται ο Βλαντίμιρ Πούτιν. «Χα!» λέει ο Στάλιν. «Το ‘ξερα ότι δεν θα με ρωτήσεις για το πρώτο». Με χιούμορ προσπάθησαν να αντέξουν τις προεδρικές εκλογές στη Ρωσία φίλοι στη Μόσχα. Και με μια παροιμία από την εποχή των Ρως: «Η ψυχή του άλλου είναι ένα σκοτεινό δάσος».

Διαβάσαμε πολλά ποιήματα την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Μια ελληνική πρωτοβουλία που ξεκίνησε πριν από μία δεκαετία. Διαβάσαμε Ελιοτ «Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος/ Οχι μ’ έναν πάταγο αλλά μ’ ένα λυγμό». Διαβάσαμε Σεφέρη «Είπε εδώ και χρόνια: Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός». Διαβάσαμε Νερούδα «Σ’ αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα, μυστικά, μέσ’ από την ψυχή και τον ίσκιο». Διαβάσαμε Αναγνωστάκη «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει. Ομως εγώ/ δεν παραδέχτηκα την ήττα». Ας συνεχίσουμε να διαβάζουμε και τις άλλες μέρες.