Survivor

Αν υπήρξε ένα και μοναδικό όφελος από το διχαστικό δημοψήφισμα του 2015, που ακόμη το πληρώνει η ελληνική οικονομία με τα capital controls, αυτό ήταν το εξής: Η απομάκρυνση Βαρουφάκη από τη θέση του υπουργού Οικονομικών. Το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο είχαν περιέλθει η κυβέρνηση και η χώρα από την περήφανη διαπραγμάτευση του 2015 το έχει περιγράψει ο Πρωθυπουργός ομολογώντας ότι είχε αυταπάτες. Εμφανίζεται όμως συνεχώς μπροστά μας κάθε φορά που έρχονται στη δημοσιότητα –όπως τώρα –νέες λεπτομέρειες του σχεδίου Βαρουφάκη για το παράλληλο σύστημα πληρωμών που οραματιζόταν να εφαρμόσει μέχρι να «υποκύψουν» οι δανειστές στον ελληνικό ανένδοτο αγώνα και να «σκίσουν» οι ίδιοι τα Μνημόνια. Μόνη βεβαιότητα είναι ο πανικός που θα ξεσπούσε μετά την αθέτηση των υποχρεώσεων της χώρας προς τους ξένους πιστωτές και με τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης των τραπεζών από την ΕΚΤ κλειστή. Χωρίς ευρώ και με τα αναξιόπιστα IOU στα χέρια τους, δηλαδή υποσχετικές ενός κράτους υπό πτώχευση, οι Ελληνες θα είχαν αποδείξει στην παγκόσμια κοινότητα ότι μπορούν και αυτοί να γίνουν Βενεζουέλα πριν την Βενεζουέλα. Με άδεια ράφια στα σούπερ μάρκετ, κοινωνική αναταραχή, μαύρη αγορά για ένα ΙOU, με το ένα πόδι έξω από την ευρωζώνη και ποιος ξέρει τι άλλο χειρότερο.

Τελικά η Ελλάδα γλίτωσε απ’ την καταστροφή με ένα βαρύ τρίτο Μνημόνιο και 100 δισ. ευρώ επιπλέον κόστος σύμφωνα με τους υπολογισμούς του επικεφαλής του ΕSM Κλάους Ρένγκλινκ. Το ελληνικό «Survivor», όμως, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Τραπεζίτες και αξιόπιστοι παράγοντες της ελληνικής οικονομίας συμφωνούν στο εξής: Η έξοδος από την κρίση είναι εφικτή, αλλά ο δρόμος εξακολουθεί να είναι μακρύς. Η ανάκτηση της αξιοπιστίας με την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία και όχι άλλοι πειραματισμοί είναι η μοναδική γραμμή που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα για να βγει από το τούνελ. Οι ίδιοι κύκλοι θεωρούν συγκεκριμένα ότι:

Μια εσπευσμένη έξοδος στις αγορές με επιτόκιο αρκετά ακριβότερο από αυτό που πληρώνει σήμερα στο πλαίσιο του προγράμματος δεν πρόκειται να στείλει το σωστό μήνυμα εντός και εκτός της χώρας. Ούτε είναι αυτό που χρειάζεται σήμερα η ελληνική οικονομία μετά την έγκριση της δόσης των 7,7 δισ. ευρώ και των επιπλέον 800 εκατ. ευρώ που αναμένονται από τον Σεπτέμβριο για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες.

Μια γενναία πολιτική αναδιαρθρώσεων και ιδιωτικοποιήσεων τις ΔΕΚΟ απαιτείται για να απεγκλωβιστούν οι έλληνες πολίτες από βάρη που δεν πρέπει να πληρώνουν, το κράτος από δουλειές που δεν μπορεί να κάνει, αλλά και για να ανοίξει το παιχνίδι των επενδύσεων σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας.

Η συνεπής εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί απέναντι στους δανειστές θα δώσει αποδείξεις αξιοπιστίας και θα ανοίξει τον δρόμο προκειμένου το 2018, υπό καλύτερους όρους, η χώρα να διεκδικήσει την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους και τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από ασφυκτικά επίπεδα στα οποία έχουν καθοριστεί για τα επόμενα χρόνια.

Χωρίς μείωση των υπέρογκων φόρων και εισφορών η οικονομία δεν πρόκειται να πάρει ανάσα.

Κάπως έτσι μπορεί να ολοκληρωθεί με επιτυχία το ελληνικό «Survivor». Με επιστροφή στη λογική.