Κληρονόμοι

Μια συνάντηση με τον Κώστα Σημίτη είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Πόσω μάλλον αν την έχει ζητήσει η Φώφη Γεννηματά. Οι δυο τους μίλησαν για πολλά. Και για τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις, αλλά και για τις εσωκομματικές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι στη Χαριλάου Τρικούπη που πιστεύουν πια ακράδαντα ότι η πρόεδρος πρέπει να έχει τακτική επικοινωνία με τον Σημίτη. Ή, όπως λένε χαριτολογώντας, «με τα ιερά και τα όσια της παράταξης». Καλά πληροφορημένες πηγές υποστηρίζουν ότι η Γεννηματά θα επιδιώξει από εδώ και πέρα να τον βλέπει πιο συχνά. Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις τους είχαν περάσει μια περίοδο –για το θέσουμε κομψά –καμπής. Τότε που, παρά τις συνεχείς επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση Σημίτη, το επίσημο ΠΑΣΟΚ δεν υπερασπιζόταν το κυβερνητικό του παρελθόν και η φυλή των εκσυγχρονιστών εξέφραζε την ενόχλησή της γι’ αυτή τη σιωπή. Τώρα, όμως, λένε από το επιτελείο της προέδρου, «τα ζητήματα έχουν αντιμετωπιστεί και προχωράμε». Ο Σημίτης, προσθέτουν οι ίδιες πηγές, συμφωνεί με το εγχείρημα της Συμπαράταξης και επιθυμεί να εξελιχθούν και το ΠΑΣΟΚ και η παράταξη. Η προτροπή του για ενότητα του χώρου δεν είναι κάτι καινούργιο. Τα λέει και δημοσίως. Δεν είναι τυχαίο, πάντως, ότι από το γενημματικό περιβάλλον προσπαθούν να προβάλουν αυτή τη συνάντηση. Εξάλλου όλοι στην Κεντροαριστερά, εντός και –κυρίως –εκτός ΠΑΣΟΚ, διεκδικούν τον τίτλο του κληρονόμου της σημιτικής παρακαταθήκης.

Φιάσκο

Τι γίνεται άραγε πίσω από τις κλειστές πόρτες της Προανακριτικής για τον Γιάννο Παπαντωνίου; Δεν είναι λίγοι οι βουλευτές της αντιπολίτευσης που απαντούν σε αυτή την ερώτηση μονολεκτικά και χωρίς δισταγμό. «Φιάσκο» λένε. Από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη παραδεχθεί –εικάζω με κρύα καρδιά –ότι το αδίκημα της απιστίας έχει παραγραφεί. Καθώς και πως αρμόδια να διερευνήσει το αν τελέστηκε ή όχι το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα είναι η Δικαιοσύνη. Παρ’ όλα αυτά, αντιπολιτευόμενοι βουλευτές σημείωναν χθες πως οι συνάδελφοί τους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας συνέχιζαν να ζητούν μερικές συνεδριάσεις ακόμη για να αποφασίσουν αν είναι ή όχι αρμόδια και τα μέλη της Επιτροπής. Οπερ και εγένετο. Ο Ανδρέας Λοβέρδος, βέβαια, επεσήμαινε ότι έτσι, στην ουσία, καθυστερούν τη Δικαιοσύνη, αφού ο φάκελος της υπόθεσης έχει αποσταλεί στη Βουλή. Ο Θανάσης Παφίλης, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν πιο οξύς. Τους κατηγόρησε ότι ντρέπονται το φιάσκο και γι’ αυτό καθυστερούν. Ποια είναι η εξήγηση που δίνουν για αυτή τη συριζαϊκή στάση οι της αντιπολίτευσης; Ηθελαν απλά να προκαλέσουν επικοινωνιακό ντόρο με την ανακοίνωση της Προανακριτικής για τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ.

Θριαμβολογίες

Ο Νίκος Παππάς βγήκε στον δρόμο. Οπως το έθεσε κι ο ίδιος στο twitter, ως λεζάντα σε φωτογραφία του στο πίσω κάθισμα αυτοκινήτου με το κινητό στο αφτί, «Ξάνθη, Σταυρούπολη, Εχίνος, Κομοτηνή, Οργάνη, Αρριανά, Ορμένιο, Δίκαια, Ορεστιάδα, Αλεξανδρούπολη. Μια περιοδεία, 2 μέρες, 950 χλμ. Οδικώς». Από τη Σταυρούπολη, λοιπόν, ενημέρωσε το πανελλήνιο πως «κανένα μέλος αυτής της κυβέρνησης δεν θριαμβολογεί, αλλά δεν θα σταματήσουμε δευτερόλεπτο να λέμε ότι η ελληνική οικονομία δείχνει όλα τα μακροικονομικά σημάδια των δυνατοτήτων για να περάσει στη σφαίρα της δίκαιης και διατηρήσιμης ανάπτυξης». Αντικειμενικά κανένας κυβερνητικός δεν θριαμβολογεί. Το πρωθυπουργικό σχόλιο, φέρ’ ειπείν, περί Μπαρτσελόνας – Πανελευσινιακού προχθές στον Αnt1 έδειξε τον βαθμό της μετριοπάθειάς τους. «Χάρη σε αυτή τη δήλωση», είπε ο Τσίπρας, «ότι δεν θα νομοθετήσω ένα ευρώ και δεν έκλεισα αξιολόγηση όταν μου ζητούσαν να κλείσω με 42 φορές περισσότερα μέτρα, καταφέραμε να πάρουμε, για πρώτη φορά πιστεύω, μια διαπραγμάτευση που δεν έληξε με σκορ Μπαρτσελόνα – Πανελευσινιακός, αλλά με σκορ θετικό». Θα θριαμβολογούσε αν δεν παραδεχόταν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι η ομάδα του είναι Πανελευσινιακός.

Ο Αριστοτέλης κι η Παπακώστα

Η είδηση για την Κατερίνα Παπακώστα χθες δεν ήταν ότι βγήκε στην ΕΡΤ να δώσει την πρώτη συνέντευξη μετά τη μητσοτακική τιμωρία. Ηταν πως ανέβασε στην ιστοσελίδα της ένα άρθρο της με τίτλο «Ο Αριστοτέλης και ο κοινωνικός φιλελευθερισμός». Σε 462 λέξεις αναλύει στον απαιτητικό της αναγνώστη τον τρόπο με τον οποίο η αριστοτελική φιλοσοφία έχει επηρεάσει τη θεωρία του κοινωνικού φιλελευθερισμού –της οποίας η Παπακώστα είναι θιασώτης. Ολοι όσοι την είχαν εντάξει στη λεγόμενη λαϊκή Δεξιά είναι απλά κακοήθεις. Γράφει, π.χ., «πιστεύω ότι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός αναχαιτίζει τον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό, είναι η ουμανιστική οδός που τον διακρίνει από τον καταπιεστικό σοσιαλισμό». Δεν το συζητώ, παραφράζοντας ελαφρώς την Καίτη Γαρμπή στη Eurovision του 1993, η βουλευτής είναι παιδί του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.