Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Η Τούμπα είναι καζάνι που βράζει, ο Παναθηναϊκός πρέπει να θυμηθεί ότι είναι Panathinaikos, ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ γιατί το αφεντικό θα διώξει όλους τους παίκτες.

Με άλλα λόγια, καμία επαφή με την πραγματικότητα.

Τα οπαδικά έντυπα και οι αυλοκόλακες συνεχίζουν να τοποθετούν φίλτρα διαδραστικής διαμόρφωσης της πραγματικότητας δημιουργώντας ψεύτικες προσδοκίες.

Ετσι, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να πιστεύει πως η φανέλα του έχει ειδικό βάρος στην Ευρώπη και ως εκ τούτου πορεύεται σαν το παγόνι, σύμβολο της αλαζονείας και της μωρίας.

Ο Ολυμπιακός νομίζει πως έγινε μεγάλος επειδή πρωταγωνιστεί σε ένα πρωτάθλημα τυφλών και η ΑΕΚ θυμάται ακόμα την ΚΠΡ.

Είναι αποδεδειγμένο πως ο ελληνικός αθλητισμός υποφέρει από φωτοφοβία. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ομάδα ή αθλητής της χώρας που θεωρούνταν φαβορί κατάφεραν να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις , λυγίζοντας από το βάρος των προσδοκιών.

Η σοβαρότητα και η μετριοπάθεια πρέπει να γίνουν κανόνας για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι αντίπαλοι ανεξαρτήτως του ονόματός τους. Αλλωστε αποδείχτηκε πολλάκις, τελευταία, πως η ψαλίδα μεταξύ «μικρών» και «μεγάλων» έχει κλείσει τόσο ώστε πλέον είναι δυσδιάκριτη.

Μήπως τελικά είναι καλύτερο να γίνει αυτό που έλεγε ένας λατίνος συγγραφέας: «Αφού ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άφησε τον να εξαπατηθεί».