Αναζήτηση
Μια γερή θύελλα καθαρίζει πάντα την ατμόσφαιρα και βοηθά να δεις καλύτερα τα λάθη του παρελθόντος για να μην τα επαναλάβεις στο μέλλον.
Ολα αυτά σε μια φυσιολογική χώρα με φυσιολογικούς ανθρώπους. Γιατί στην Ελλάδα της κρίσης, η θύελλα κατάφερε να συσκοτίσει το παρελθόν, να προβληματίσει για το παρόν και να προκαλέσει αγωνία για το μέλλον. Τουλάχιστον, αποδείχτηκε ιδιαίτερα διδακτική.
Μάθαμε, για παράδειγμα, να μην πιστεύουμε στους πολιτικούς και πως ήλθε επιτέλους η στιγμή τα «Κάρμινα Μπουράνα» να αντικατασταθούν στα ηχεία τωνπολιτικών συγκεντρώσεωναπό το «Ροζ» του Γιάννη Μηλιώκα.
Μάθαμε πως για όλα τα δεινά του τόπου φταίει ο Τύπος. Οχι βέβαια όλος. Ακόμα και ο Ερντογάν άφησε ανοιχτά κάποια κανάλια και εφημερίδες.
Μάθαμε πως η εξουσία τελικά εκδικείται.
Μάθαμε πως το πελατειακό κράτος δεν πρόκειται ποτέ να πεθάνει.
Μάθαμε πως οι No Borders και οι πυρομανείς των Εξαρχείων είναι μέρος της δημοκρατίας μας.
Μάθαμεπως οι συνεπείς είναι οι παλινδρομιστέςαυτού του τόπου.
Μάθαμε πως οι πολίτες που στοιβάζονται στα λεωφορεία είναι τελικά εκπρόσωποι της εξουσίας, γι’ αυτό οι αντιεξουσιαστές (τρομάρα τους)καίνε τα σαρδελοκούτια.
Μάθαμε επίσης πως ακόμα και στα μεγάλα ξεσκαρταρίσματα, τα τσιμπούρια που ρουφούν το αίμα των συναδέλφων, των φίλων, των συγγενών συνεχίζουν να επιβιώνουν.
Μάθαμεπως οι φοροφυγάδεςσυνεχίζουν να κλέβουν το κράτος, ίσως και περισσότερο από πριν.
Μάθαμε πως σε μια χώρα με τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα αυτοί που εξακολουθούν να σηκώνουν τα μεγαλύτερα βάρη είναι οι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι.
Μάθαμε πως το άλλοτε καλύτερο «επάγγελμα» της χώρας, «συνταξιούχος του ευρύτερου δημόσιου τομέα», περνά κι αυτό κρίση.
Μάθαμε πως στα βιογραφικά μας πρέπει να βάζουμε και το όνομα της τηλεστάρ που θαυμάζουμε αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες για μια θεσούλα στο Δημόσιο.
Μάθαμε επίσης τα μισά γράμματα της αγγλικής αλφαβήτου από τα σχέδια έκτακτης ανάγκης.
Αυτό που δεν έχουμε μάθει ακόμα είναι πότε θα σταματήσει ο κατήφορος.
