Πριν από λίγα χρόνια είχα ρωτήσει τον Σταμάτη Φασουλή γιατί δεν ανεβαίνουν πια επιθεωρήσεις. Μου είχε απαντήσει ότι τα γεγονότα εξελίσσονται τόσο γρήγορα ώστε τα νούμερα σε έναν μήνα θα φαίνονταν ξεπερασμένα. Αν λοιπόν αυτό ίσχυε τότε που μου το είπε, φανταστείτε τι γίνεται τώρα με την τηλεόραση και τα social media να ξεδοντιάζουν το γεγονός και να το καίνε, χωρίς μάλιστα την υπαινικτική πιρουέτα που έχει το σχόλιο ενός εμπνευσμένου επιθεωρησιογράφου. Το θυμήθηκα αυτές τις μέρες που συνωστίστηκαν τόσες αφορμές για επιθεωρησιακά σουξέ. Και έγιναν ρετάλια στο Διαδίκτυο κρύβοντας, σε κάποιες περιπτώσεις, την ούγια.

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο ντελίριο του υπουργού Αμυνας με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης που σκούπισε τα πόδια του στο χαλάκι του «δεν είμαι ομοφοβικός» πριν μπει στη σαλοτραπεζαρία των αστικών εμμονών. Συγγνώμη κιόλας, αλλά γιατί μας κάνει εντύπωση η αναπαραγωγή από τον κύριο Καμμένο αυτού του εξαπατητικού μύθου (hoax κατά το σύγχρονο λανγκάζ) ότι στη Γερμανία –και γενικά στην επαίσχυντη Εσπερία –λειτουργούν οίκοι ανοχής για κτηνοβάτες και επιτρέπεται ο γάμος μεταξύ ανθρώπων και ζώων; Τι περιμένατε από κάποιον που διακίνησε γενναιόδωρα τους ψεκασμούς, τα σκοτεινά σενάρια εναντίον της Ελλάδας, που περπατάει στην άμμο πάνω σε παλέτες στρωμένες με κόκκινο χαλί και θέλει να συγκροτήσει σώμα αρχαίων πολεμιστών; Δηλαδή, θα σας έκανε εντύπωση αν υποστήριζε ότι ο Ελβις ζει; Εμένα καθόλου. Θα μου έλειπε απλώς ένας καλός επιθεωρησιογράφος. Γιατί κάποια πράγματα είναι απολύτως δική του δουλειά. Και τους δίνουμε υπεραξία πιάνοντάς τα στο στόμα μας.