Το έχει πει ο Οσκαρ Ουάιλντ. Λίγοι εξάλλου θα αμφισβητούσαν την ηθική ορθότητα του να μην κρίνουμε κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση. Ο σαρκαστής συγγραφέας όμως υποστήριζε ότι «μόνο οι ρηχοί άνθρωποι δεν κρίνουν από την εξωτερική εμφάνιση. Το πραγματικό μυστήριο του κόσμου είναι το ορατό, όχι το μη ορατό». Το θυμήθηκα όταν είδα την Ολγα Κεφαλογιάννη και την Κατερίνα Μάρκου στην πρεμιέρα της Βουλής. Με outfit που θα έκαναν το εμπριμέ πουκάμισο του Γιάνη Βαρουφάκη να ξεθωριάσει από το άχτι του. Δεν ξέρω λοιπόν αν η ωραιοτάτη και συνήθως κομψοτάτη κυρία Κεφαλογιάννη πήγε στο Κοινοβούλιο κατευθείαν από κάποιο γλέντι, πάντως το άσπρο κολλητό φουστάνι το οποίο έτεμνε διαγωνίως τρέσα με στραφταλίζοντα κρόσσια, που σε κάθε κίνηση δημιουργούν φαντασμαγορικό εφέ, είχε κάτι από Γιουροβίζιον άλλων, δοξασμένων εποχών. Οσο για το κατακόκκινο σύνολο της κυρίας Μάρκου, αποτελούσε έναν ενδυματολογικό γρίφο αφού στο πανωκόρμι του συνδύαζε πέτο σακακιού και τιραντάκι, κάνοντας την με εμφάνιση άλτριας εις μήκος βουλευτή να δείχνει από μπροστά εξέκιουτιβ και από πίσω παραθερίστρια.

Δεν θα έλεγα ότι οι γυναίκες βουλευτές πρέπει να πηγαίνουν στη Βουλή ντυμένες με «στολή Κωνσταντοπούλου». Αν δεν υπάρχουν όμως πλέον κανόνες πρωτοκόλλου όσον αφορά τα ρούχα, υπάρχουν κανόνες κομψότητας. Και επειδή άρχισα με Οσκαρ Ουάιλντ θα τελειώσω με Σόμερσετ Μομ ,που έλεγε ότι «κομψός άνθρωπος είναι εκείνος που δεν προσέξατε τι φορούσε». Και τις δύο κυρίες, που είμαι σίγουρη ότι ήθελαν να κερδίσουν το στοίχημα της κομψότητας, δυστυχώς τις πρόσεξαν όλοι.