Δυόμισι τοις εκατό επί του ΑΕΠ: σε αυτό το ποσοστό αντιστοιχούσαν το 2013, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας. Στο ΝΑΤΟ, η μόνη χώρα με μεγαλύτερο ποσοστό (3,8%) είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Με δεδομένο ότι η Συνθήκη της Ουάσιγκτον (άρθρο 1) υποχρεώνει τους συμμάχους να λύνουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα, η Ελλάδα θα μπορούσε να μειώσει τις δαπάνες της στο επίπεδο π.χ. της Ισπανίας (0,9%). Θα εξοικονομούσε έτσι εν μέσω κρίσης 2,9 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Αλλά και στο 2% να τις μείωνε, ποσοστό που το ΝΑΤΟ θεωρεί «ιδανικό», θα εξοικονομούσε 930 εκατομμύρια. Γιατί δεν το κάνει;

Τέσσερις φορές λιγότερους φόρους σε σχέση με πριν από δέκα χρόνια: τόσα πλήρωσε η Εκκλησία το 2010 στο Δημόσιο, σύμφωνα με δική της δήλωση. Το επισήμανε το 2011 ο Δημήτρης Παπαδημούλης με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, αποδίδοντας το γεγονός αυτό στη «διατήρηση σκανδαλωδών και καταφανώς άδικων προνομίων προς την Εκκλησία, που αναιρούν παλαιότερους νόμους του κράτους». Η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και η κατάργηση του ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος που απολαμβάνει η Εκκλησία αποτελούν πάγια θέση της Αριστεράς. Στη συνέντευξη όμως που έδωσε πρόσφατα στο «Charlie Hebdo», ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε ότι «η μεγάλη περιουσία που διαθέτει η Εκκλησία δεν της προσφέρει ένα αρκετά υψηλό εισόδημα για να μπορέσει να φορολογηθεί». Ετσι είναι;

Ογδόντα εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο: τόσα είναι τα έσοδα από τη φορολόγηση του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, ποσό μικρότερο από τα παράβολα των μεταναστών, όπως είπε πρόσφατα ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας. Οι Ευρωπαίοι, και ιδιαίτερα η γερμανική ηγεσία, ζητούν εδώ και χρόνια να αυξηθεί η φορολόγηση αυτού του κλάδου. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους το λένε, αποτελεί και αυτό πάγια θέση της Αριστεράς. Στην ίδια συνέντευξη, όμως, ο υπουργός Οικονομικών είπε ότι «η εφαρμογή μιας τέτοιας φορολογίας είναι δύσκολη, καθώς οι εφοπλιστές κινούνται πολύ και είναι πιθανό να εγκαταλείψουν τη χώρα αν φορολογηθούν». Τα ίδια έλεγαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αρα;

Η μείωση των αμυντικών δαπανών και η δικαιότερη φορολόγηση της Εκκλησίας και των εφοπλιστών ανταποκρίνονται πλήρως στο αντιμιλιταριστικό, κοσμικό και ταξικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα έλυναν βέβαια το πρόβλημα του τόπου. Θα επέτρεπαν όμως στην κυβέρνηση να στείλει ένα μήνυμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό ότι τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Και, ταυτόχρονα, να προωθήσει μέτρα κοινωνικής βοήθειας χωρίς να κινδυνεύει να κατηγορηθεί για μονομερείς ενέργειες.

Δύο πιθανές εξηγήσεις υπάρχουν, λοιπόν, για το ότι τα μέτρα αυτά δεν περιλαμβάνονται σε καμία λίστα μεταρρυθμίσεων. Η μία είναι ότι η κυβερνητική Αριστερά διαπιστώνει πως η άσκηση της εξουσίας προϋποθέτει συμβιβασμούς και πως οι χθεσινοί της αντίπαλοι μπορεί να είναι σημερινοί της φίλοι. Η δεύτερη ότι διαφωνεί ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.