Κανείς δεν είναι σίγουρος πώς έφτασε στη Γάζα. Λένε πως ήταν επίσημο δώρο της ιαπωνικής κυβέρνησης στην Παλαιστινιακή Αρχή. Ή πως το αγόρασε κάποιος ιάπωνας διπλωμάτης για την κόρη του, και φεύγοντας το άφησε πίσω. Το βέβαιο είναι πως στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ένα πιάνο κονσέρτου με ουρά, ένα Yamaha, κατέληξε στο Θέατρο Ναουράς –από τα ελάχιστα θέατρα της Γάζας. Παλιότερα, πριν από την έλευση του πιάνου, στο Ναουράς ανέβαιναν διάφορες παραστάσεις, μουσικές, θεατρικές, ακόμα και σατιρικές. Κάτι όμως η όξυνση της ισραηλινοπαλαιστινιακής διαμάχης, κάτι η συντηρητικοποίηση της τοπικής κοινωνίας, οι παραστάσεις αραίωσαν. Και όταν ανέλαβε το ισλαμικό κίνημα της Χαμάς την εξουσία, το πιάνο αποθηκεύτηκε, εγκαταλείφθηκε, ξεχάστηκε.

Μέχρι πριν από δύο χρόνια, όταν το ανακάλυψαν δυο εραστές της μουσικής: ο Καμίς Αμπού Σααμπάν, διευθυντής του μοναδικού μουσικού σχολείου της Γάζας, που είναι διακριτικά κρυμμένο εντός του αρχηγείου της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου και ο Λούκας Πάιρον, ιδρυτής του Music Fund, ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος με έδρα τις Βρυξέλλες. Σααμπάν και Πάιρον ήθελαν να απογράψουν όλα τα πιάνα της Γάζας –είναι λιγότερα από δεκαπέντε. Ο Σααμπάν άκουσε να μιλούν για ένα στο Ναουράς, θεώρησε πως επρόκειτο για κάποιο όρθιο πιάνο. Δεν το πίστευε όταν αντίκρισε ένα πιάνο κονσέρτου με ουρά –το μοναδικό σε όλη τη Γάζα. Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η έκπληξή του, πέρυσι, που το Yamaha επέζησε της ισραηλινής επιχείρησης στη Γάζα, παρά τη ρουκέτα που έσκασε λίγα μέτρα μακριά.

Οταν μπήκε στο Ναουράς ο ανταποκριτής του BBC, Τιμ Γουέγουελ, αντίκρισε μόνο καταστροφή. Και πάνω στη μαρμάρινη σκηνή, σκονισμένο αλλά άθικτο, το Yamaha. Αυτό είχε πάει να βρει, μαζί με μία νεαρή γαλλίδα τεχνικό πιάνου, την Κλερ Μπερτράν, που πιστεύει πως όλα τα πιάνα έχουν ψυχή και το καθένα δική του προσωπικότητα, και πέρασε δέκα ημέρες, με έξοδα του σπουδαίου Ντάνιελ Μπάρεμποϊμ, αποκαθιστώντας το συγκεκριμένο, αντικαθιστώντας και τις 230 χορδές και τις 88 σφύρες του. Στο τέλος, για να το γιορτάσουν, οι μαθητές του μουσικού σχολείου και η μοναδική επαγγελματίας δασκάλα πιάνου της Γάζας, μια ρωσίδα μετανάστρια ονόματι Γελένα Λιντάουι, έδωσαν ένα μικρό κονσέρτο. Το αστέρι της σχολής, η 15χρονη Σάρα Ακελ, έπαιξε τη 19η σονάτα του Μπετόβεν. «Μπορεί η μουσική να μη σου χτίζει ένα σπίτι ή να φέρνει πίσω τους αγαπημένους σου», είπε στον Γουέγουελ, «αλλά σε κάνει να νιώθεις καλύτερα».

Τελευταία Νέα