Πληροφορούμαι ότι χθες αποφασίστηκε η αλλαγή της χρέωσης των διοδίων στην Εγνατία. Σιγά τον πολυέλαιο, θα μου πείτε. Σωστό, κι όντως έχουμε σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούμε.

Προσέξτε, όμως. Η αλλαγή έγινε έπειτα από απαίτηση της τρόικας, η οποία την είχε βάλει στα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης!

Πράγμα που σημαίνει ότι οι τρεις τζιτζιφιόγκοι έχουν άποψη ακόμη και για τα διόδια της Εγνατίας. Την οποία, μάλιστα, καταφέρνουν να επιβάλλουν σε μια κυβέρνηση της οποίας την επικράτεια εξακολουθεί (εξ όσων γνωρίζω) να διασχίζει η Εγνατία!..

Πάμε παρακάτω. Στα ίδια προαπαιτούμενα περιλαμβάνεται η «περαιτέρω ανεξαρτητοποίηση» της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.

Τι εννοεί ο τροϊκανός ποιητής; Πολύ απλά: να μην υπόκειται η Γενική Γραμματεία σε κανέναν έλεγχο και να μην ελέγχεται από κανέναν.

Μπα; Πού ξανακούστηκε, τροϊκανέ ποιητή, να υπάρχει διοικητική μονάδα μιας δημοκρατίας η οποία δεν δίνει λογαριασμό πουθενά και κάνει του κεφαλιού της;

Ποιας δημοκρατίας οι διοικητικές υπηρεσίες λειτουργούν εκτός διοικητικού πλαισίου ή ιεραρχίας και σε ποια δημοκρατία η νόμιμη κυβέρνηση μπορεί να κυβερνάει τον τόπο πλην Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων;

Εδώ στο ποδόσφαιρο αναγνώρισαν το «αυτοδιοίκητο» και έχουμε γίνει Σικάγο!

Πήρα αυτά τα δυο παραδείγματα για να δείξω τον παραλογισμό μιας διαδικασίας που μοιάζει αποικιακή.

Διότι όταν μια κυβέρνηση δεν δικαιούται να ορίζει τα διόδια όπως θέλει και να ελέγχει την είσπραξη των δημοσίων εσόδων όπως νομίζει, τότε πολύ φοβούμαι ότι ζούμε σε ένα κράτος εξαιρετικά περιορισμένης κυριαρχίας. Σε ένα κράτος της σφαλιάρας.

Θα μου πείτε ότι τα θέλει και τα παθαίνει.

Διότι πληροφορούμαι ότι μαζί με τα διόδια της Εγνατίας ολοκληρώθηκε χθες και η χωροθέτηση των σταθμών είσπραξης των διοδίων. Πράγμα που σημαίνει ότι δέκα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της Εγνατίας, δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί οι σταθμοί που θα εισπράττουν τα διόδια της Εγνατίας.

Κι αυτό θέλει να ονομάζεται σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος…

Τα ίδια ισχύουν για τη φορολογική διοίκηση. Μόλις πρόσφατα το ΔΝΤ δήλωσε επισήμως ότι καθυστερεί αδικαιολόγητα η αναδιοργάνωση της φορολογικής διοίκησης –και δεν χρειαζόταν να μας το πει το ΔΝΤ, το έχει υποστεί και ο τελευταίος έλληνας φορολογούμενος στις συναλλαγές του με τις φορολογικές Αρχές.

Οταν λοιπόν δεν μπορείς να φτιάξεις σταθμούς διοδίων ούτε εφορίες, πώς θέλεις να λέγεσαι σύγχρονο κράτος;

Αλλά όταν δεν έχεις σταθμούς διοδίων και εφορίες, σε πετυχαίνει ο άλλος στην ανάγκη και σε πλακώνει στις σφαλιάρες.

Και τότε αναρωτιέσαι: ποιος φταίει για τις σφαλιάρες;

Εκείνος που τις δίνει ή μήπως εκείνος που τις τρώει;

Τελευταία Νέα