Ο Χοσέ Ρ. είναι γέννημα – θρέμμα της Βαρκελώνης. Γεννήθηκε σε μια μεσοαστική οικογένεια, σπούδασε Αρχιτεκτονική, έπιασε δουλειά, παντρεύτηκε, έκανε δύο κόρες. Και μετά, το 2012, ο γάμος του διαλύθηκε, εκείνος έμεινε άνεργος και κατέληξε να κοιμάται στο αυτοκίνητό του.

Ο Ραμόν γεννήθηκε στη Σαλαμάνκα, ζούσε όμως χρόνια στο εξωτερικό, κυρίως στη Γαλλία και στις ΗΠΑ, όπου εργαζόταν ως επαγγελματίας σεφ σε πρωτοκλασάτα εστιατόρια και ξενοδοχεία. Και μετά, το 2008, επέστρεψε στην Ισπανία και εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη. Μόνο μερικές δουλειές part time κατάφερε να βρει όμως πριν καταλήξει άστεγος.

Ο Χουάν γεννήθηκε στο Κάδιθ. Οταν ήταν έξι χρονών μετανάστευσε μαζί με την οικογένειά του στη Γερμανία. Χρόνια αργότερα μπλέχτηκε με ναρκωτικά, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση. Με το που ολοκλήρωσε την ποινή του τον απέλασαν στην Ισπανία, μια χώρα που του ήταν πια ξένη. Το κέντρο της Βαρκελώνης, όμως, το ξέρει πια σαν την παλάμη του. Τέσσερα χρόνια κοιμόταν στους δρόμους της.

Ο Χοσέ Φ. είναι γέννημα – θρέμμα της Βαρκελώνης. Εργαζόταν για χρόνια ως μεταφραστής για διάφορους εκδοτικούς οίκους, κάποια στιγμή όμως οι δουλειές στέρεψαν. Εναν χρόνο αργότερα το επίδομα ανεργίας κόπηκε.

Η γνωστή κατάληξη: έμεινε άστεγος.

Ιστορίες σαν αυτές έχει χιλιάδες (και) η Βαρκελώνη. Τουλάχιστον 3.000 άνθρωποι κοιμούνται στους δρόμους αυτής της πανέμορφης πόλης –η οποία δέχεται ταυτόχρονα κάθε χρόνο οκτώ εκατομμύρια τουρίστες.

Η Λίζα Γκρέις είναι Βρετανίδα, από το 2004 όμως ζει στη Βαρκελώνη. Εργαζόταν ως σύμβουλος επιχειρήσεων μέχρι το 2012, οπότε προστέθηκε και αυτή στην ατελείωτη σειρά των ανέργων στην Ισπανία. Η ιδέα τής ήρθε το 2013, βλέποντας ένα αντίστοιχο σχήμα στη Βρετανία. Κι έτσι έφτιαξε το Hidden City Tours, μισό κοινωνικό πρότζεκτ, μισό γραφείο τουρισμού. Ο Χοσέ Ρ., ο Ραμόν, ο Χουάν και ο Χοσέ Φ. δεν είναι πια άνεργοι, άστεγοι, κοινωνικά αποκλεισμένοι και ψυχολογικά καταρρακωμένοι. Εκπαιδεύτηκαν και εργάζονται ως ξεναγοί, αναλαμβάνουν να ξεναγήσουν μικρές ομάδες τουριστών που επιζητούν μια διαφορετική εμπειρία τόσο στην όμορφη όσο και στη σκοτεινή πλευρά της Βαρκελώνης. Η Γκρέις στρατολογεί ανθρώπους από τα καταφύγια αστέγων και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Δύο προϋποθέσεις θέτει: να μην έχουν προβλήματα με ναρκωτικά ή αλκοόλ και να γνωρίζουν καλά, πέραν των ισπανικών, την αγγλική, τη γαλλική ή τη γερμανική. Είχε και έναν πέμπτο η ομάδα αλλά της έφυγε, βρήκε καλύτερη δουλειά. Το αυτό επιθυμεί η Γκρέις και για τους υπόλοιπους ξεναγούς της.