Αναζήτηση
Ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών για τον Δήμο της Αθήνας αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη. Και αυτό οφειλόταν βασικά στο επίπεδο και στο ήθος των δύο υποψηφίων, του ανεξάρτητου Γιώργου Καμίνη και του υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ Γαβριήλ Σακελλαρίδη, οι οποίοι έδωσαν μια πολιτισμένη μάχη. Επικράτησε ο πρώτος. Και αμέσως μετά τη νίκη του εξέφρασε την πρόθεση να συνεργαστεί με τον μεγάλο χαμένο, δηλώνοντας μάλιστα ότι θα του πρότεινε τη θέση του αντιδημάρχου αν το επέτρεπε ο Καλλικράτης.
Κάπου εδώ όμως οι εκπλήξεις σταματούν, στην Ελλάδα βρισκόμαστε. Με υπόδειξη προφανώς του κόμματός του, ο Σακελλαρίδης ξέχασε τη συναινετική γλώσσα και επανήλθε στα συριζαίικα. Χθες δήλωσε κατηγορηματικά ότι η «Αριστερά» (προφανώς εννοεί τον ΣΥΡΙΖΑ) δεν πρόκειται να στηρίξει την υποψηφιότητα του Καμίνη για την προεδρία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο. Υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας είναι ο δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης, που φέρεται να ελέγχει έως 15 από τα 31 μέλη του επόμενου Διοικητικού Συμβουλίου. Η Κουμουνδούρου διαμηνύει ότι δεν θέλει την εκλογή του και ότι αγωνίζεται για τη σύμπηξη ενός μετώπου των προοδευτικών δυνάμεων. Δεν στηρίζει όμως τον Καμίνη. Γιατί;
aftodioikisi.gr, την οποία πασπάλισε με διάφορα ηρωικά περί «διαδικασιών συμμετοχής και συναπόφασης με τους πολίτες στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού αναπτυξιακού προγραμματισμού», για να καταλήξει ότι «σε αυτό τοπλαίσιο προφανώς δεν εντάσσεται η υποψηφιότητα του κ. Καμίνη για την προεδρία της ΚΕΔΕ». Ολο το μυστικό βρίσκεται σε μια λέξη: οι συμμαχίες πρέπει να είναι «αντιμνημονιακές». Μπορεί να περιλαμβάνουν παλιούς πασόκους, ξεσηκωμένους δημαρίτες, τιμημένους κομμουνιστές, ακόμη και ψεκασμένους, προς Θεού όμως, μακριά από τον αρχιερέα του Μνημονίου, τον υπηρέτη της τρόικας, τον ανάξιο Γιώργο Καμίνη.
Χίλιες φορές καλύτερα να βγει ο Πατούλης.
