Κουράγιο. Με επτά χρυσαυγίτες στη φυλακή δεν μας μένουν παρά άλλοι 425.983 να τακτοποιήσουμε –425.990 ψήφους πήρε η Χρυσή Αυγή στις εκλογές του Ιουνίου 2012.

Θα μου πείτε προφανώς ότι αυτοί οι 425.990 δεν είναι όλοι νεοναζί, ούτε όλοι εγκληματίες. Σωστό. Αλλά αυτό δεν κάνει τη δουλειά τής δημοκρατίας ευκολότερη.

Διότι, όπως κι αν το δει κανείς, 425.990 έλληνες πολίτες, χωρίς να είναι όλοι νεοναζί ή εγκληματίες, ψήφισαν μια συμμορία που την αποτελούσαν νεοναζί και εγκληματίες.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν πιστεύω ότι στη δημοκρατία ο λαός έχει ελαφρυντικά. Ακριβώς επειδή είναι κυρίαρχος. Ανεύθυνοι είναι οι βασιλιάδες, όχι οι λαοί.

Ενας κυρίαρχος λαός φέρει την πλήρη ευθύνη και υφίσταται απολύτως τις συνέπειες όσων ο ίδιος πράττει, επιλέγει ή αποφασίζει. Αυτή είναι η ουσία της λαϊκής κυριαρχίας.

Ως εκ τούτου, ακούω με μεγάλη καχυποψία όσους αναγνωρίζουν στον λαό εύκολα ελαφρυντικά για να τον αθωώσουν ή να τον χαϊδέψουν.

Οσους δικαιολογούν την ψήφο στη Χρυσή Αυγή με το Μνημόνιο, με τον θυμό, με την απελπισία, με τη μετανάστευση ή (ακόμη χειρότερα) με «την καταδίκη του συστήματος».

Λες και το Μνημόνιο δεν αφορούσε έντεκα εκατομμύρια Ελληνες, αλλά μόνο τους 425.990 που ψήφισαν Μιχαλολιάκο.

Λες και μόνο αυτοί οργίστηκαν ή απελπίστηκαν από όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Λες και μόνο αυτοί φοβούνται τα βράδια στη γειτονιά τους.

Λες κι όταν θυμώσεις οφείλεις να ψηφίσεις τους διαταραγμένους με τις σβάστικες –προφανώς για να τιμωρήσεις το ξίδι…

Λες κι όταν η χώρα περνάει μια οικονομική κρίση πρέπει όλοι να στρατολογηθούμε στα τάγματα εφόδου ή στον Δημοκρατικό Στρατό για να την αντιμετωπίσουμε.

Κακά τα ψέματα, υπάρχουν ερμηνείες. Να το δεχτώ. Αλλά δεν υπάρχουν ούτε δικαιολογίες ούτε ελαφρυντικά.

Αν η κρίση λοιπόν άνοιξε το σεντούκι όπου κρύβονταν τα φαντάσματα κι οι εφιάλτες, δεν φταίει μόνο η κρίση για το κακό. Φταίνε και όσοι πίστεψαν στα φαντάσματα και τους εφιάλτες.

Ετσι τώρα βρεθήκαμε με 425.990 Ελληνες που σίγουρα δεν είναι όλοι νεοναζί, ούτε εγκληματίες, αλλά που δεν είναι και σαν τους υπόλοιπους.

Μας τους άφησε πεσκέσι ο Μιχαλολιάκος πριν μετακομίσει στον Κορυδαλλό.

Ευχαρίστως λοιπόν να ελπίσω στην παιδαγωγική ισχύ της δημοκρατίας, αν και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι οι φουσκωτοί και οι ημίτρελες που παρελαύνουν στις τηλεοράσεις μας έχουν πολλά περιθώρια διαπαιδαγώγησης.

Και γι’ αυτό υποψιάζομαι ότι θα ζήσουμε κάποιον καιρό ακόμη με εφιάλτες και με φαντάσματα.

Μακάρι να αποδειχθούν όσο γίνεται λιγότερα. Μακάρι να κρατήσουν όσο γίνεται λιγότερο.

Αλλά δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος.

Τελευταία Νέα