Στην καθιερωμένη κυριακάτικη ανάρτησή του στο Facebook, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε την κυβερνητική γραμμή για την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι και τα Τέμπη, γράφοντας «σεβόμαστε τις αποφάσεις της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, όποιες κι αν είναι αυτές, χωρίς να τις σχολιάζουμε. Αυτό επιτάσσει το κράτος δικαίου το οποίο δεν μπορούμε να επικαλούμαστε a la carte».
Για το τελευταίο ελέγχεται, βέβαια, όσο αρνείται να εφαρμόσει την ομόφωνη απόφαση του ΣτΕ που διέταξε την ΕΥΠ (της οποίας προΐσταται) να ενημερώσει την ΑΔΑΕ για τους λόγους που παρακολουθούσε τον Ανδρουλάκη. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, ας δεχτούμε ότι ο Μητσοτάκης διαβεβαιώνει πως σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις, δεν μας έταξε ότι θα τις εφαρμόζει κιόλας.
Υφολογικά, όμως, είχε ενδιαφέρον ότι στην ανάρτηση τόνισε πως «η Πολιτεία πρέπει να στέκεται με ευαισθησία δίπλα στους ανθρώπους που πονούν, ακόμη κι όταν την αμφισβητούν».
Δεν είμαστε στο μυαλό του για να γνωρίζουμε αν η διατύπωση συνιστά παραίνεση προς θεσμικούς παράγοντες και στα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματός του.
Ενδεικτικά, μετά την κυριακάτικη παραίνεση Μητσοτάκη, ο υπουργός Υγείας είπε για την κυρία Καρυστιανού ότι «κάνει αντιπολίτευση από το βάθρο της μητέρας που έχασε το παιδί της» αλλά «αν αύριο είναι πολιτική μας αντίπαλος δεν θα έχει την ίδια ασυλία και αντιμετώπιση, θα είναι μια πολιτική μας αντίπαλος. Αρα είναι κάτι που πρέπει η ίδια να το αποφασίσει, δεν θα της το πω εγώ». Δεν είναι τεχνικά λάθος η επισήμανση, προφανώς, απλώς έρχεται από υπουργό με ύφος προειδοποιητικό. Αρα δεν είναι πολιτικά ουδέτερη.
Παράλληλα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρθηκε στα Τέμπη με όρους σύγκρουσης, ισχυριζόμενος πως όσα έγιναν μετά το μεγάλο συλλαλητήριο ήταν «ο πρώτος γύρος» (παραβλέποντας πολύ βολικά άλλα γεγονότα όπως π.χ. τις κυβερνητικές παλινωδίες με τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ) αλλά τώρα «δεν θα επιτρέψουμε έναν δεύτερο γύρο, με όσα θεσμικά εργαλεία διαθέτουμε ως κυβέρνηση». Με ποια εργαλεία δηλαδή ποιους; Δικηγόρους, δημοσιογράφους, αντιπολίτευση, ποιους; Θα ασκήσει διώξεις; Θα εμποδίζει συλλαλητήρια; Κακώς αφήνει τόσα περιθώρια στη φαντασία μας. Οχι τίποτα άλλο, αλλά μπορεί να υποπτευθούμε ότι οι υπουργοί αγνοούν όσα συστήνει ο Πρωθυπουργός. Ή ότι οι παραινέσεις του γίνονται μόνο για προστασία της εικόνας του. Κάπως σαν τα αγαπημένα του ντολμαδάκια. Γιαλαντζί.
