Ολα συνέβησαν με κινηματογραφική ταχύτητα. Λες και βλέπουμε αγώνες ταχύτητας! Η επιστολή Αλαφούζου. Η επιθυμία για διαζύγιο. Η αντίδραση του Δώνη. Για την ακρίβεια, η… μη αντίδραση. Η απορία των ποδοσφαιριστών. Η θέση του Ρόκα. Η λίστα με τους υποψηφίους. Ολα αυτά και άλλα τόσα που (πιθανότατα) γνωρίζουν ελάχιστοι.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στις φλόγες! Για να ειπωθεί καλύτερα, σε μια διαδικασία αλλαγών. Ο ιδιοκτήτης επενδύει σε ένα μοντέλο, το εμπιστεύεται για καιρό, αλλά όταν στραβώσει θυμίζει ταύρο σε υαλοπωλείο. Δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Και ουδείς μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση «γιατί τώρα;». Ποιος ο λόγος να συμβούν όλα αυτά προτού αρχίσουν καν τα πλέι οφ; Υπήρχε κάτι που ήταν τόσο επείγον ώστε να γίνει τέτοιος σαματάς στο Κορωπί; Δεν θα ήταν προτιμότερο να ολοκληρωθεί η σεζόν και όλα να πάρουν τον δρόμο τους; Αλλωστε, οι αποφάσεις είχαν ήδη ληφθεί και τίποτα δεν θα τις άλλαζε. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως επρόκειτο για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου. Που μόνο βελούδινο δεν είναι. Οι παλιές αγάπες, ακόμη και με σήμα το τριφύλλι, δεν πάνε… στον παράδεισο! Αφήνουν σημάδια. Αλαφούζος και Δώνης έδειχναν εδώ και κάμποσο καιρό σαν δύο ξένοι. Χωρίς κανένα κοινό σημείο επαφής. Η έλευση του Ρόκα έκανε την απόσταση να φαντάζει πολύ μεγαλύτερη.
Αποδείχθηκε τελικά πως έτσι ήταν και η πραγματικότητα. Ορισμένες δημόσιες τοποθετήσεις του Δώνη (λέγεται ότι) ξεχείλισαν το ποτήρι. Ισως και να είναι μια υπερβολή. Γιατί το σκοινί είχε φθαρεί. Κάποτε θα έσπαγε. Ή θα το έκοβε ο ιδιοκτήτης που πάντα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός, μετά το ιταλικό ή το ελληνικό μοντέλο, ετοιμάζεται να προχωρήσει σε ισπανικό μονοπάτι. Με την ελπίδα κάποτε να βγει στο ξέφωτο.
