Οι ογκολογικοί ασθενείς εν μέσω πανδημίας

Στις συνθήκες της πανδημίας, η αντιμετώπιση των ασθενών με κακοήθη πάθηση θα πρέπει να προσαρμοστεί κατάλληλα. Ο γιατρός οφείλει να κρίνει αρχικά, με μία εξ αποστάσεως επικοινωνία, εάν το πρόβλημα υγείας καθιστά επιβεβλημένη την εξέταση των ασθενών ή αν αυτή μπορεί να γίνει αφού λήξουν τα περιοριστικά μέτρα. Η κρίση διευκολύνεται με την τηλεφωνική επαφή ή την αποστολή στον γιατρό των ευρημάτων ή των εξετάσεων μέσω του κινητού ή με το Διαδίκτυο. Αυτήν την περίοδο, δεν θα πρέπει να γίνονται επισκέψεις στο πλαίσιο τακτικού προληπτικού ελέγχου για παρακολούθηση ασθενών με καλοήθη πάθηση που δεν επιβαρύνει την υγεία ή για παλαιότερα αντιμετωπισθέντα  καρκίνο, ο οποίος δεν δημιουργεί πλέον προβλήματα και έχει χαμηλή πιθανότητα υποτροπής. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ένα νέο ραντεβού, αργότερα, είναι η καλύτερη επιλογή. Σε ασθενείς με νεοεμφανισθέντα καρκίνο, ο θεράπων ιατρός είναι αυτός που θα κρίνει πόσο άμεση πρέπει να είναι η αντιμετώπισή του. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να υπάρξει αναμονή, όπως π.χ. καθυστέρηση λίγων εβδομάδων στη χειρουργική επέμβαση ενός μικρού καρκίνου του μαστού με καλά χαρακτηριστικά. Σ’ ένα μεγαλύτερο ή επιθετικότερο καρκίνο, όμως, η αντιμετώπιση πρέπει να γίνει το ταχύτερο. Την πρώτη μετά το χειρουργείο περίοδο ή στη διάρκεια των χημειοθεραπειών ή των ακτινοθεραπειών, οι ασθενείς θα πρέπει να είναι άκρως προσεκτικοί και να τηρούν αυστηρά τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Γενικά ισχύει πως οι ογκολογικοί ασθενείς κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους και για ένα χρόνο μετά (αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα για πιο πολύ), θεωρούνται ευάλωτοι να νοσήσουν σοβαρά μετά από μία λοίμωξη.