Είναι να αναρωτιέται κανείς ποια τύχη θα είχε στην Ελλάδα η πιθανή έκδοση της βιογραφίας του Στίβεν Ράνσιμαν (1903-2000) «Outlandish knight – Τhe byzantine life of Steven Runciman» (Allen Lane, 2017), την οποία ο Μίνου Ντίνσο (Minoo Dinshaw) απλώνει σε 640 σελίδες. Θα έδειχνε ενδιαφέρον το αναγνωστικό κοινό για τον βυζαντινολόγο που μας «αποκάλυψε» τις Σταυροφορίες (έστω και αν στην τριλογία του, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Γκοβόστη, η αφήγηση υπερέχει της αυστηρής επιστημοσύνης); Σε κάθε περίπτωση, αυτή είναι η ολοκληρωμένη ιστορία του φιλέλληνα ιστορικού του Βυζαντίου, από τους πρώτους που συνέβαλαν στην ανανέωση του ενδιαφέροντος για την ιστορία της Ανατολικής (ορθόδοξης) Μεσογείου. Φίλος του Σέσιλ Μπίτον (φωτογραφία του οποίου κοσμεί το εξώφυλλο της βιογραφίας), συνομιλητής του Γιώργου Σεφέρη και του Νίκου Στάγκου, ακούραστος ταξιδευτής της Ανατολής και σαγηνευτικός αφηγητής (από τους «Σικελικούς εσπερινούς» του 1958, εκδ. Γκοβόστη, ώς τον «Μυστρά» του 1980, εκδ. Καρδαμίτσα), ο Ράνσιμαν έγραψε την ιστορία σαν να ήταν μυθιστόρημα. Και αναζήτησε την αγάπη που πάντοτε του διέφευγε, όπως στα μυθιστορήματα. «Αγαπήθηκα και πλήγωσα όσους με αγάπησαν. Αλλά εγώ δεν αγάπησα ποτέ» διαβάζουμε στη σελίδα 515.