Σπέτσες, Κας και μπαλαμούτι, μάς την πέσανε και οι Χούτι. Ηταν οι μόνοι που έλειπαν απ’ το καρέ – δεν μας έφτανε η Χαμάς, ο Μεντέγεφ και οι λοιποί, οι σωβρακοφανέλες στη βαλίτσα και τα power points.  Συν το ότι παραιτήθηκε και ο Μιχελογιαννάτσης. (Κρίμα, έχασε η Βενετιά βελόνι). Κι έχουμε και κάθε μέρα και κάποιο έγκλημα για να μην ξεχνιόμαστε περί της φύσεως του ανθρώπου – προχτές προέκυψε και ανδροφονία μιζέριας και πάθους μεταξύ υπάνδρων εραστών στη Χαλκίδα, στα Τρελά Νερά. Χθες είδα άνθρωπο να βγάζει σέλφι μέσα στο Lidl. Κιτς παντού κι όποιος αντέξει.

Ασε τον κρεοπώλη και τον άτυχο Μπάμπη. Κι άσε τον μετανοημένο ηθοποιό που χαστούκιζε, λέει,  ραγδαίως ο Σεφερλής επί σκηνής για τις ανάγκες του ρόλου και τα νέα πρόσωπα στο Survivor – άμα διαβάσεις τις εφημερίδες και τις ιστοσελίδες τρελαίνεσαι με το τι συμβαίνει. Αλλά, θα πεις, ποιος διαβάζει εφημερίδες σε αυτή τη χώρα που τα ξέρουμε όλοι όλα εκ γενετής; Τα πάντα δουλεύουν ρολόι και το μόνο που κυρίως μας βασανίζει πλέον (εκτός από τους Χούτι) είναι, όπως λέει κι ο Λάκης, ο Κίτσος και ο Μήτσος και πότε θα υπάρξουν και παρένθετοι μπατζανάκηδες. (Η προίκα ευτυχώς δεν έχει τεθεί ως ερώτημα).

Μέσα σε όλη αυτή την αυτάρκεια τρέλας, τα παρανοϊκά γεγονότα, το κιτς και τη μικρολογία επανήλθε και το σοβαρό θέμα της επιστολικής ψήφου. Κάτι απολύτως αυτονόητο για τους νοήμονες αλλά που γίνεται κι αυτό βασιλικό ζήτημα. Οι μεγάλοι δικαιωματιστές (κόψε κάτι) δεν τη θέλουνε, δηλαδή αρνούνται το πιο κραυγαλέο δικαίωμα του πολίτη, που αγωνίζεται εκτός της χώρας του, να ψηφίσει. Διυλίζουνε μεν τον κώνωπα, κατά περίπτωση, αλλά καταπίνουνε και την κάμηλο αμασητί και προκλητικά, μάλλον γιατί πιστεύουνε πως οι έλληνες μετανάστες δεν τους γουστάρουνε και πολύ, προτιμούν άλλα κόμματα. Συμπέρασμα: δεν πρέπει να ψηφίσουν. Δεν έχουνε δικαίωμα να επιλέξουν.  Αλλά αν στους ομογενείς δεν αρέσουν, ίσως, κάποια κόμματα, τότε φταίνε αυτά τα κόμματα κι όχι οι μετανάστες, ιδίως οι Ελληνες. Τους Ελληνες, ειδικά,  δεν θέλουνε οι υποτιθέμενοι δικαιωματιστές να ψηφίζουν, ενώ για τους άλλους ξένους μετανάστες τα δίνουνε όλα – βρε, κι απ’ το Νεπάλ να είσαι δικαιούσαι αυτόχρημα τα πάντα. Είναι με τα δικαιώματα οι δικαιωματιστές, είναι με τον άνθρωπο, αρκεί να μην είναι Ελληνας του εξωτερικού.

Αντιφάσεις κρεοπώλου; Ναι. Και τι ξέρουνε, σου λένε, τι γρικούνε οι Ελληνες της διασποράς για την Ελλάδα και την πολιτική της κατάσταση; Δηλαδή μόνο αν είσαι απ’ το Πετράλωνο, απ’ την Κάτω Τούμπα, ή απ’ το Κωσταλέξι ξέρεις τι συμβαίνει στη χώρα και μπορείς να έχεις άποψη και να ψηφίζεις, κι όχι αν ζεις στη Νέα Υόρκη, στις Βρυξέλλες, ή στο Παρίσι. Ισως, δε, πιστεύουν πως αν αρχίσουμε τώρα και μαθήματα Αλβανικών στα ελληνικά σχολεία, όπως θέλει ο Κας, μόνο τότε θα γίνουμε πραγματικοί κοσμοπολίτες. (Να γιορτάζουμε και τον Σκεντέρμπεη). Με την ευκαιρία να επισημάνουμε, χωρίς καμιά διάθεση νοστιμολογίας, ότι αυτό που είπε περί Αλβανικών στα σχολεία είναι ανυπέρβλητο, ιδίως όταν έχει ξεχάσει εντελώς τον Μπελέρη. (Ούτε τον Μπελέρη τον θέλουνε, απλώς γιατί είναι Ελληνας, άρα εξ ορισμού εθνικιστής;).

Δηλαδή, με άλλα λόγια, εκείνοι που αδυνατούν να ερμηνεύσουν στοιχειωδώς την ελληνική πραγματικότητα εδώ και δεκαετίες κολλημένοι σε ιδεολογήματα που αποκλείουν κάθε κατανόηση του όντως συμβαίνοντος, εκείνοι που κολυμπάνε ύπτιο σε παράλληλα σύμπαντα, ισχυρίζονται πως οι έλληνες μετανάστες δεν ξέρουν την εν Ελλάδι πολιτική κατάσταση, άρα δεν δικαιούνται να ψηφίζουν. Ενώ οι εδώ, οι εν λόγω, ξέρουν – τι νιώθουνε, απ’ τη στιγμή που δεν μπορούν να καταλάβουν, διότι αυτό που υπάρχει δεν ταιριάζει με την προκάτ, ξεπερασμένη αντίληψη και πρόσληψη που διαθέτουν; Ποιος ξέρει τελικά και ποιος όχι; Και γιατί κάποιος, ενώ αρνείται να δει το προφανές, ασχολείται με την πολιτική η οποία διαχειρίζεται το αδήριτα πραγματικό, γιατί πολιτεύεται κενοβατώντας και θωπεύοντας αυταπάτες;

Μόνο ο κρεοπώλης πέφτει σε αντιφάσεις; Επιπλέον: οι Ελληνες του εξωτερικού ζούνε συνήθως σε πιο προηγμένες κοινωνίες, οπότε έχουνε γνώση και πραγματικά μέτρα σύγκρισης σε σχέση με το πού έχουν φτάσει τα πράγματα και με το δυνατόν γενέσθαι, άρα πώς να πεισθούν από παρελθοντικές ιδέες και το ληγμένο πολιτικό τουρσί που εμπορεύονται κάποιοι εδώ, σ’ εμάς ;

Επιπλέον, είναι από μόνο του αλαζονικό και υβριστικό να αρνείσαι την ψήφο, το πιο στοιχειώδες δικαίωμα στους Ελληνες που παλεύουν εκτός πατρίδας έχοντας τον νου τους πάντα εδώ – να θυμίσω τον Ερεμπουργκ που αναφέρει: ο Γερμανός Χάινε έγραψε το «Χειμωνιάτικο παραμύθι» στο Παρίσι. Εκεί έγραψε κι ο Τουργκένιεφ το «Πατεράδες και παιδιά». Ο Γκόγκολ έγραψε τις «Νεκρές ψυχές» στη Ρώμη. Ο Τιούτσεβ έγραφε για τη Ρωσία στο Μόναχο. Ο Ρομέν Ρολάν για τη Γαλλία στην Ελβετία. Ο Νορβηγός Ιψεν για τη Νορβηγία στη Γερμανία. Ο Στρίντμπεργκ για τη Σουηδία στη Γαλλία και πάει λέγοντας. Αλλά εδώ σ’ εμάς πώς να βγάλεις άκρη, όταν κοντεύουνε, πλέον, να μπλεχτούν τα βίγκαν καναπεδάκια στις Σπέτσες, με τα χορτάρια που έτρωγαν εξ ανάγκης οι αντάρτες στον Γράμμο-Βίτσι;