Η ανάπτυξη, όπως και ο έρωτας, ούτε επαιτείται ούτε ευχολογείται. Θέλει ζήλο, πίστη, αφοσίωση και δοτικότητα, όπως λένε οι ερωτευμένοι και επιβεβαιώνουν οι ψυχαναλυτές. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν υποψήφια νύφη σε συνοικέσιο, άνωθεν επιβαλλόμενο. Και έτσι μετεωρίζεται αμφίθυμη, διστακτική, ανόρεχτη. Η ανάπτυξη με επενδύσεις είναι σαν απρόθυμος έρωτας για αυτήν. Η ανάπτυξη διά της ώθησης της μικρομεσαίας αγοράς και των ελεύθερων επαγγελματιών, με μείωση της εξοντωτικής φορολογίας, ακυρώνει το έμμονο ιδεολόγημά της για συνεχή εξίσωση προς τα κάτω. Το δήλωσε και ο Πρωθυπουργός εξάλλου τις προηγούμενες μέρες στο συνέδριο «Thessaloniki Summit» στη Θεσσαλονίκη: «Θέλουμε επενδύσεις υπό προϋποθέσεις όμως». Το γράφει και ο μέγας Αρθρουρ Σοπενάουερ στο βιβλίο του «Πώς να μην χάνετε ποτέ το δίκιο σας». «Αν μία θέση που εκφράζει μία θετική βούληση συνοδεύεται από ένα αυτονόητα άσκοπο ή ένα αχρείαστο επιφυλακτικό πρόσκομμα, καταργείται η θετικότητα της αρχικής θέσης» λέει με νόημα ο φιλόσοφος. Αφήνοντας για λίγο στην άκρη έρωτες και φιλοσοφίες και μένοντας στην πολιτική, καμία ανάπτυξη δεν ρέει φυσικά και απρόσκοπτα στη χώρα. Στο Ελληνικό η καλή μέρα φάνηκε από το πρωί και με αυτές τις σουρεαλιστικές φιοριτούρες του ΚΑΣ μπορεί να φανταστεί ποτέ κανείς την εξέλιξη ενός τεράστιου έργου που θα χρειαστεί να αδειοδοτηθεί από το σύνολο της ελληνικής γραφειοκρατίας;

Ο Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική χρειάστηκε να φτάσει στο ύστατο, απροχώρητο σημείο, για να απεμπλακούν τελευταία στιγμή οι αδικαιολόγητα εκκρεμούσες αδειοδοτήσεις. Τα αεροδρόμια και η Fraport σφυροκοπούνται ήδη ανελέητα στα γρανάζια των αργόσυρτων υπηρεσιών. Ολες οι υπόλοιπες επενδύσεις βρίσκονται εκτός χρονοδιαγραμμάτων. ΔΕΣΦΑ, ΟΛΘ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και άλλοι ακόμη διαγωνισμοί που αν και έχουν ολοκληρωθεί ξέφυγαν από τις προβλέψεις του 2017. Η μόνη αποφασιστική, ταχείας επέμβασης έμπνευση της κυβέρνησης μέχρι σήμερα υπήρξε, αντίθετα, μία κρατικοποίηση, αυτή του ΟΑΣΘ στη Θεσσαλονίκη. Σαν τραγική ειρωνεία ακούγεται.

Ο νόμος της αδράνειας έχει αναλογική εφαρμογή και στην ελληνική Δημόσια Διοίκηση. Η γραφειοκρατία αντιλαμβάνεται ενστικτωδώς την πολιτική βούληση και ευθυγραμμίζεται με μια αξιοθαύμαστη ταύτιση στο ψυχαναλυτικό ασυνείδητο της κάθε πολιτικής ηγεσίας. Ετσι αντιστέκεται στη μεταβολή της κινητικής της κατάστασης. Μένει ακίνητη. Αισθάνεται προστατευμένη άνωθεν και αδρανεί με πολιτική κάλυψη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψηλαφεί στα τυφλά την έννοια της ανάπτυξης σε ένα θεωρητικό πεδίο διακηρυκτικού βολονταρισμού, αλλά με άγνωστο το επίπεδο της πρακτικής της εφαρμογής. Η όντως πραγματικότητα την αφήνει ασυγκίνητη. Νομίζει ότι αν ψελλίζει την πρόθεση σεμνότυφα, με λόγια μισά, κερδίζει διπλά. Ομως σε μια χώρα, έτσι κι αλλιώς γραφειοκρατικής αναποτελεσματικότητας, δεν φτάνει η ρητορική βούληση, ενίοτε επιφυλακτική. Η ανάπτυξη για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν ένας απρόθυμος έρωτας. Τέτοιοι έρωτες όμως δεν φτιάχνουν λογοτεχνία ποτέ.

Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης είναι πολιτικός μηχανικός – συγκοινωνιολόγος και πρώην διοικητής ΥΠΑ

Τελευταία Νέα