«Εγώ δεν είμαι Τσίπρας» είναι η φράση που απάνθισαν τα χαιρέκακα ΜΜΕ από μια μεγάλη συνέντευξη του μετανοημένου σοσιαλιστή και εσχάτως ριζοσπάστη αριστερού Μελανσόν, που καλπάζει δημοσκοπικά για τον πρώτο γύρο των εκλογών στη Γαλλία.

Ο γάλλος χαρισματικός επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας διαπράττει μερικά λάθη γνωστά στους εδώ παροικούντες την πολιτική. Και σημειώνουμε «γνωστά», αφού και εδώ ο Τσίπρας προ αμνημονεύτων χρόνων είχε πει κοροϊδευτικά τον Ολάντ Ολανδρέου. Μέχρι το καλοκαίρι του 2015, βέβαια, όταν στο πρόσωπο του γάλλου προέδρου βρήκε τον πιο συνεπή και έντιμο σύμμαχο για τη δική του συνθηκολόγηση.

Ο Μελανσόν λοιπόν, μιλώντας εθνικά και όχι ταξικά, μάλλον διαπράττει ένα παρόμοιο λάθος. Κατ’ αρχάς για έναν βασικό λόγο. Αν ισχυρίζεται πως δεν θα μείνει 17 ώρες να συζητάει με κάποιον που τον προσβάλλει –παραπέμποντας στην ελληνοευρωπαϊκή διαπραγμάτευση του Ιουλίου 2015 –θα έχει ενδιαφέρον να πει στον λαό του ως εκπρόσωπος ποιου θα κάνει ρήξη. Και με ποιους όρους. Επίσης, τι είδους ρήξη θα είναι αυτή που θα διατηρεί τις δεσμεύσεις της Γαλλίας στην ευρωζώνη –ο ίδιος δεν μιλάει για γαλλικό φράγκο από όσο συνάγεται -, θα έχει αμβλυμμένα πατριωτικά χαρακτηριστικά και θα αποδέχεται και τη δημοσιονομική πειθαρχία των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης.

Προφανώς, ο χαρισματικός Γάλλος δεν είναι Τσίπρας. Η χώρα που ενδεχομένως θα κυβερνήσει έχει άλλα χαρακτηριστικά. Βαθιά παρέμβαση σε ξένα κράτη. Παρελθόν και παρόν αποικιοκρατίας. Αφομοιωμένη κουλτούρα δημοκρατίας αλλά και μοντέρνας λιτότητας. Εδώ, όχι πολύ παλιά (2014) ζητήθηκε η παραίτηση της κυβέρνησης Βαλς με αφορμή τις δηλώσεις κατά της γερμανικής λιτότητας από τον τότε υπουργό Οικονομικών Μποντεμπούρ (που δεν τον έλεγες και κομμουνιστή). Και δίχως να ανοίξει ρουθούνι, απ’ όσο θυμόμαστε.

Το πιο εύκολο είναι σήμερα να θυμίσεις πως ο Τσίπρας συνεθλίβη στις συμπληγάδες της Ευρώπης. Ο ίδιος και το κόμμα του είχαν άγνοια κινδύνου. Μια μαχητική κοινωνική πλατφόρμα δεν τους έθεσε προ των ευθυνών τους. Το πιο δύσκολο είναι να δεις το ελληνικό παράδειγμα ως πολύ διδακτικό για τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Τελευταία Νέα